عقلانیت شیعه در بیانات رهبر معظم حضرت آیت الله خامنه ای مد ظلله العالی

 آزاد فكرى و عقلانيت شيعه، اين دو عنصرِ در كنار هم، مايه‌ى افتخار ماست. تفكرات شيعه، عقلانى است. ما از اول تشيع در تعاليم ائمه (عليهم‌السّلام) به سوى عقل، منطق و استدلال سوق داده شديم و همين‌طور هم بايد عمل بكنيم؛ حتّى در فقه. شما ببينيد شاگردان برجسته‌ى امام صادق و امام باقر (عليهما السّلام) در مواردى با حضرت طورى حرف مى‌زدند كه حضرت با آنها استدلالى حرف مى‌زدند. «يعرف هذا و اشباهه من كتاب اللَّه عزّوجلّ: ما جعل عليكم فى الدّين من حرج»؛ يعنى به «زراره» ياد مى‌داد كه اين‌طورى بايد از كتاب خدا استفاده كنى؛ يعنى امام روش اجتهاد و استنباط از قرآن را به او ياد مى‌دهد. ما از اول اين طورى رشد كرديم؛ شيعه عقلانى و با آزادفكرى رشد كرده است. اين را بايد قدر دانست و دنبال كرد.

بیانات در دیدار روحانیون استان سمنان - 1385/08/17

پژوهش و آزاد  اندیشی در کلام رهبری

‌بيانات در ديدار جمعى از اساتيد، فضلا، مبلّغان و پژوهشگران حوزه‌هاى علميه كشور - 1386/09/08
 
يكى از موضوعاتى كه حتماً لازم است من عرض بكنم، مسئله‏ى آزادانديشى است كه در بعضى از صحبتهاى آقايان بود. چرا اين كرسيهاى آزادانديشى در قم تشكيل نميشود؟ چه اشكالى دارد؟ حوزه‏هاى علميه‏ى ما، هميشه مركز و مهد آزادانديشىِ علمى بوده و هنوز كه هنوز است، ما افتخار ميكنيم و نظيرش را نداريم در حوزه‏هاى درسىِ غير حوزه‏ى علميه، كه شاگرد پاى درس به استاد اشكال كند، پرخاش كند و استاد از او استشمام دشمنى و غرض و مرض نكند. طلبه آزادانه اشكال ميكند، هيچ ملاحظه‏ى استاد را هم نميكند. استاد هم مطلقاً از اين رنج نميبرد و ناراحت نميشود؛ اين خيلى چيز مهمى است. خوب، اين مال حوزه‏ى ماست. در حوزه‏هاى علميه‏ى ما، بزرگانى وجود داشته‏اند كه هم در فقه سليقه‏ها و مناهج گوناگونى را ميپيمودند، هم در برخى از مسائل اصولى‏تر؛ فيلسوف بود، عارف بود، فقيه بود، اينها در كنار هم زندگى ميكردند، با هم كار ميكردند؛ سابقه‏ى حوزه‏هاى ما اينجورى است. يكى، يك مبناى علمى داشت، ديگرى آن را قبول نداشت. اگر شرح حال بزرگان و علما را نگاه كنيد، از اين قبيل مشاهده ميكنيد.

مرحوم صاحب حدائق با مرحوم وحيد بهبهانى، نقطه‏ى مقابل؛ هر دو در كربلا زندگى ميكردند؛ معاصر، مباحثه هم ميكردند با هم. يك شب در حرم مطهر سيدالشهدا (سلام‏اللَّه‏عليه) اينها سر يك مسئله‏اى شروع كردند بحث كردن، تا اذان صبح اين دو نفر روحانى ايستاده - حالا وحيد بهبهانى آنوقت نسبتاً جوان بوده، اما صاحب حدائق پيرمردى هم بوده - بحث كردند! مباحثه هم ميكردند با هم، منازعه هم ميكردند، اما هر دو هم بودند، هر دو هم درس ميگفتند. من شنيدم كه شاگردان وحيد - كه وحيد تعصب شديدى عليه اخباريها داشت - مثل صاحب رياض و بعضى ديگر از شاگردان وحيد، ميرفتند درس صاحب حدائق هم شركت ميكردند! اينجورى بوده؛ ما تحمل را در حوزه بايد بالا ببريم. خوب، يكى مشرب فلسفى دارد، يكى مشرب عرفانى دارد، يكى مشرب فقاهتى دارد، ممكن است همديگر را هم قبول نداشته باشند. من چند ماه پيش از اين، در مشهد گفتم كه مرحوم آ شيخ مجتبى‏ قزوينى (رضوان‏اللَّه تعالى عليه) مشرب ضديت با فلسفه‏ى حكمت متعاليه، مشرب ملاصدرا، داشت - ايشان شديد، در اين جهت خيلى غليظ بود - امام (رضوان اللَّه عليه) چكيده و زبده‏ى مكتب ملاصدراست؛ نه فقط در زمينه‏ى فلسفى‏اش، در زمينه‏ى عرفانى هم همينجور است. خوب، مرحوم آ شيخ مجتبى‏ نه فقط امام را قبول داشت، از امام ترويج ميكرد تا وقتى زنده بود. ترويج هم از امام كرد؛ ايشان بلند شد از مشهد آمد قم، ديدن امام. مرحوم آ ميرزا جواد آقاى تهرانى در مشهد جزو برگزيدگان و زبدگان همان مكتب بود، اما ايشان جبهه رفت. با تفسير حمد امام كه در تلويزيون پخش ميشد، مخالف بودند؛ به خود من گفتند؛ هم ايشان، هم مرحوم آقاى مرواريد، اما حمايت ميكردند. از لحاظ مشرب و ممشا مخالف، اما از لحاظ تعامل سياسى، اجتماعى، رفاقتى، با هم مأنوس؛ همديگر را تحمل ميكردند. در قم بايد اينجورى باشد.
يك نفرى نظر فقهى ميدهد، نظر شاذّى است. خيلى خوب، قبول نداريد، كرسى نظريه‏پردازى تشكيل بشود و مباحثه بشود؛ پنج نفر، ده نفر فاضل بيايند اين نظر فقهى را رد كنند با استدلال؛ اشكال ندارد. نظر فلسفى‏اى داده ميشود همينجور، نظر معارفى و كلامى‏اى داده ميشود همينجور. مسئله‏ى تكفير و رمى و اين حرفها را بايستى از حوزه ورانداخت؛ آن هم در داخل حوزه نسبت به علماى برجسته و بزرگ؛ يك گوشه‏اى از حرفشان با نظر بنده‏ى حقير مخالف است، بنده دهن باز كنم رمى كنم؛ نميشود اينجورى، اين را بايد از خودِ داخل طلبه‏ها شروع كنيد. اين يك چيزى است كه جز از طريق خودِ طلبه‏ها و تشكيل كرسيهاى مباحثه و مناظره و همان نهضت آزادفكرى و آزادانديشى كه عرض كرديم، ممكن نيست. اين را عرف كنيد در حوزه‏ى علميه؛ در مجلات، در نوشته‏ها گفته شود. يك حرف فقهى يك نفر ميزند، يك نفر رساله‏اى بنويسد در ردّ او؛ كسى او را قبول ندارد، رساله ‏اى در ردّ او بنويسيد. بنويسند، اشكال ندارد؛ با هم بحث علمى بكنند. بحث علمى به نظر من خوب است.

گفتگوی میان خدا و بنده

خدایا:

گفتم: خسته ام.

گفتی: از رحمت خدا ناامید نشوید. (سوره زمر/آیه 53)

گفتم: هیچ کس نمی داند که در دلم چه می گذرد.

گفتی: خدا میان انسان و قلبش است. (سوره انفال/آیه 24)

گفتم: غیر از تو کسی را ندارم.

گفتی: ما از رگ گردن به انسان نزدیکتریم. (سوره ق/ آیه 16)

گفتم: اما انگار مرا فراموش کرده ای؟!

گفتی: مرا یاد کنید، تا یاد شما باشم. (سوره بقره/ آیه 52)

گفتم: تا کی باید صبر کرد؟

گفتی: تو چه می دانی، شاید موعدش نزدیک باشد. (سوره احزاب/ آیه 63)

گفتم: تا آن وقت چه کار کنیم؟

گفتی: صبر کن، که خدا پاداش نیکوکاران را تباه نمی کند. (سوره هود/ آیه 115)

گفتم: چرا مرا زود به مقصد نمی رسانی؟

گفتی: شاید آن چیزی که شما دوست دارید به صلاحتان نباشد. (سوره بقره/ ایه 216)

گفتم: ایا مرا مورد محبت خود قرار نمی دهی؟

گفتی: خدا به همه مردم عطوفت و مهربانی دارد. (سوره بقره/ آیه 143)

صبــــــــــــــــــــر و پایداری

صبر در معنای واقعی خود می تواند در زینب از میان تمام بودن ها خلاصه شود: به سوگ نشستن برای مادر، به سوگ نشستن برای پدر و بعد هم برادر.

اما سخت تر از همه این است که بعد از، از دست دادن تمام پشتوانه‌ها، ندانی که به عزا بنشینی یا برای تحقق اهدافِ تمام کسانی که از دست رفته اند به جهاد بایستی و این کار تنها از از دست کسی بر می آمد که خدا تعیین کرده است.

تنها کسی که می توانست عنوان جهاد شکست خورده را به پیروزی مبدل کند و صد ای کسانی که قربانی این راه بودند را به گوش مردم برساند و تمام تلاش ها را به ثمره ی واقعی برساند.

اینها تنها گوشه ای از جهاد زینب را در واژه ی حجاب خلاصه کرد و برای زنان و دختران تدریس کرد.

برای مردان غیرت و مردانگی را در مجلس یزید به تماشا گذاشت تا یاد بگیرند و یاد بدهند برای حفظ ارزشهای خود نباید بنشینند و سکوت کنند و باید همچون زینب خنجر به زبان بسته و جهاد کنند تا حق را زنده کنند و خود را همچون اسماعیل در برابر تیغ امتحان الهی بنشانند و موفق شوند.

به قلم: رقیه فکری (بهونه)، طلبه پایه پنجم

چکیده: روابط دختر و پسر

محصول تحقیق گروهی 6 نفر از طلاب پایه چهارم، همراه با آمارهایی واقعی از جوانان تحصیل کرده ی مبتلا به این روابط

با توجه به اینکه جامعه کنونی عصر تکامل ارتباطات است و افراد به هر نوعی به برقراری این روابط تمایل می یابد باید در نظر داشت که بسیاری از این روابط مضر و مخرب می باشند و بیشتر افراد به علت مشکلات روحی- روانی و برای پر کردن خلاء عاطفی و رسیدن به محبت و عشق های کاذب به چنین روابطی روی می آورند که به دور از عقل و عرف و شرع است و همگی آن را نهی می کنند.

مهم ترین نقش را خانواده ها و نوع تربیت آن ها و نوع فرهنگ حاکم بر نظام خانوادگی آنها ایفا می کند تا فرد دچار انحرافات اخلاقی گشته و از دایره اعتدال و آسایش خارج شده و یا به بیراهه می نهد.

بر این اساس در مقاله پیش رو به بررسی این مسائل پرداخته و آن را در قالب سه فصل ارائه می دهیم که در فصل اول به بررسی دوست و دوست یابی فصل دوم به رابطه دختران و پسران و در فصل سوم به بیان راهکارها و پیشنهادات می پردازیم تا ان شاء ا… کمکی هر چند ناچیز در جهت رفع مشکل و کمرنگ شدن آن - لااقل- در فضای حوزه باشند.

دلایل بالا رفتن سن ازدواج در جامعه

برگرفته از مقاله: علل بالا رفتن سن ازدواج در دخترا؛ سرکار خانم رقیه فکری

1-   شانه خالی کردن از مسئولیت های سنگین زندگی

2-   استفاده نکردن از تجربه ها و مصلحت های پدران در انتخاب همسر

3-   تغییر نگرش ها

4-   افزایش جرایم و آسیب های اجتماعی

5-   تحصیلات دانشگاهی

6-   عدم توازن جمعیت پسران و دختران اماده از دواج ایرانی

7-   به هم خوردن توازن دختر و پسر در روستاها

8-   عوامل اقتصادی

9-   عوامل فرهنگی

 سایت های فرهنگی تبلیغی (2)

ادامه »