معاونت فرهنگی مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

برگزاری نشست علمی: از غدیر تاریخی تا غدیر زندگی

به همت معاونت محترم فرهنگی مدرسه علمیه الزهراء به مناسبت عید ولایت و امامت نشستی علمی با عنوان « از غدیر تاریخی تا غدیر زندگی » با حضور اساتید، طلاب و دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی روز یکشنبه در سالن اجتماعات این مدرسه از ساعت 10 الی 11:30 برگزار گردید.

حجت الاسلام والمسلمین آقای رضا پوررضا از اساتید حوزه و سردفتر ازدواج اظهار داشت: غدیر یک جریان همیشگی است مثل چشمه. همانند برکه‌ای که در محل توقف کاروان حجاج در حجةالوداع جریان داشت.

وی افزود: حدیث غدیر در روایات فریقین (شیعه و اهل سنت) به طور متواتر نقل شده است. از جمله: مسند الإمام أحمد بن حنبل؛ منهاج السنة النبوية؛ سنن ابن ماجه و المطالب العالية بزوائد المسانيد الثمانية و …

آقای پوررضا در ادامه چنین فرمودند که: وجوب نیاز به غدیر در زندگی امروز 1. به دلیل انتخاب مذهب است؛ یعنی مطرح نمودن ولایت حضرت علی علیه السلام در همه دورانها و تبلیغ آن. زیرا غدیر یک قضیه تاریخی نیست بلکه مسئله اعتقادی و روز است.

2. پایداری در مذهب و اتصال به ولایت فقیه. غدیر بیانش این است که: امام شما الان زنده است؛ ولی چون غائب از نظرهاست پس باید رجوع به ولی فقیه، مرجعیت و ولایت نمایید.

همپچنین افزودند که: باید از غدیر چه در امور حکومت‌داری، شیوه زندگی و شیوه دعا کردن الگوگیری نمود.

تقویم روزهای باقی مانده از ماه ذی الحجه

نوزدهم: وفات عالم جلیل القدر میرزا مهدی اصفهانی 1365ق.

بیستم: خروج ابراهیم بن مالک اشتر برای جنگ با ابن زیاد هنگامی که کوفه را جناب مختار رحمة الله از قتله سیدالشهداء پاک کرد در این روز ابراهیم بن مالک اشتر با 12000 یا به روایت ابن نما با کمتر از 20000نفر برای جنگ با ابن زیاد از کوفه خارج شد و مختار به مشایعت او رفت.*

منبع: مسارالشیعه: ص21-22. فیض العلام: ص25.

بیست ویکم: وفات عالم جلیل القدر آخوند خراسانی 1329 ق.

بیست و دوم: وفات عالم بزرگ حاج شیخ مجتبی قزوینی 1368.
وفات عالم بزرگ حاج شیخ عباس قمی 1359 ق.
شهادت میثم تمار در سال 60 هجری میثم تمار به دلیل وفاداری به امام حسین علیه السلام به دست ابن زیاد به دار آویخته شد و به شهادت رسید.* تاریخ شهادت میثم 19 ذی الحجه و روز عاشورا نیز نقل شده است.*

منبع: اعلام الوری: ج1 ص343. قلائد النحور: ج ذی الحجه ص 416. مستدرک سفینة البحار: ج5 ص214.

صفحات: 1· 2

عید محبت

الحمد لله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه امیر المومنین الهی سپاس از آن توست چرا که زیبایی ها را در این روز به اوج رساندی چشمه جوشانی از محبت را به نمایش نهادی و حجت خویش بر ما تمام داشتی.

معبود زیبای من امروزعهد های خویش را زنده می داریم ولایت تو را ولایت رسول و مولایمان را به جشن می نشینیم، همچون خوبان دست برادری برهم می فشاریم و یک صدا فریاد بر آورده مولا جان سر پرستی تو افتخار ماست.

مو لا جان کلمات از تو نوشتن را کم آورده ام، تصور بزرگی تو در این فکر کوچک نمی گنجد.

مولای عدالت در این روز باشکوه ولایتت را دوباره جشن می گیرم و پیمان می بندم که نگاهم را به نگاهت بسپارم تا زیباترین چیز ها را در دنیای عظیم اسلام به تماشا بنشیند.

دستهایم را به دستهای تو بسپارم تا خیر ترین اعمال را به سر انجام رساند، فکرم را به فکرت می سپارم تاعالمانه ترین افکار را دارا باشد و ایمانم را به ایمان تو پیوند می زنم تا بی نظیر ترین سر انجام را داشته باشم.

به قلم: سرکار خانم رقیه فکری؛ دانشجوی ارشد

علی

دستي به هوا رفت و دو پيمانه به هم خورد

    در لحظه «مي» نظم دو تا شانه به هم خورد

               دستور رسيد از ته مجلس به تسلسل

                     پيمانه «مي» تا سر ميخانه به هم خورد

                           دستي به هوا رفت و به تاييد همان دست

                                    دست همه قوم صميمانه به هم خورد

                                         «لبيك علي »قطره باران به زمين ريخت

                                                «لبيك علي» نور و تن دانه به هم خورد

                                                       يك روز گذشت و شب مستي به سر آمد

                                                             يعني سر سنگ و سر ديوانه به هم خورد

                                                                   پس باده پريد از سر مستان و پس از آن

                                                                          بادي نوزيد و در يك خانه به هم خورد

«الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایه علی بن ابی طالب علیه السلام»

قصاب و زن همسایه (عاقبت شوم بد حجابی ) +۱۸

در یوسف آباد تهران، خانواده ای بود که مرد خانواده، کارمند اداره بود، و همسرش رعایت حجاب و شئون اسلامی را نمی کرد. روزی طبق معمول، مرد به اداره می رود و زن نیز پس از دادن صبحانة بچه ها به قصد خرید گوشت، از خانه بیرون می رود
پس از گذشت چند ساعت، بچه ها از بازی خسته شده و شروع به گریه می کنند و تا آمدن مرد به خانه، ناآرامی بچه ها طول می کشد. مرد خانه، سراغ همسر خود را از بچه ها می گیرد و بچه ها می گویند که مادر برای خرید گوشت از خانه بیرون رفته و هنوز برنگشته، مرد سراغ قصاب محله می رود و پرس و جو می کند؛ ولی قصاب اظهار بی اطلاعی می کند.

آن مرد پس از تلفن به اقوام و آشنایان سراغ پاسگاه نیروی انتظامی می رود و جریان را تعریف می کند. مأموران پس از تحقیقات اولیه، سراغ قصاب رفته و از وی پرسش می کنند اما قصاب با قاطعیت تمام، اظهار بی اطلاعی کرد.
مأمورین به تفحص در مغازه پرداختند. سپس به زیرزمین که گوسفندان را پس از ذبح به آن جا می بردند، رفتند.
هنگام خارج شدن، مأمورین مقداری مو می یابند که موها، موی گوسفند نیست و قصاب برای بازجویی بیشتر به پاسگاه بردند.

سرانجام با پیگیری های دقیق، قصاب به جنایت خود اعتراف کرد که:

این زن، همسایة ما بود ولی رعایت پاکدامنی را نمی کرد و سر و سینه خود را نمی پوشاند. و از جمال خوبی هم برخوردار بود. آن روز که به مغازه آمد به گونه ای به خودش رسیده بود که نفس اماره مرا وادار کرد کامی از آن زن بگیرم. او را برای دیدن گوشت بهتر به داخل مغازه دعوت کردم و به او گفتم گوشت خوب و مورد پسند شما، پشت یخچال است. وقتی پشت یخچال رفت او را به زیرزمین کشاندم و با کاردی که در دست داشتم او را تهدید کردم و از او خواستم تن به زنا بدهد، بیچاره می لرزید، اما چاره ای نداشت.

در پایان که از او کامی گرفتم. افکار شیطانی مرا واداشت برای آن که کسی از ماجرا باخبر نشود، او را بکشم اما باز افکار شیطانی مرا رها نکرد و گوشت زن را جدا کرده، همراه گوشت گوسفندان چرخ کردم و فروختم و استخوانها را نیز در فلان منطقه خاک کردم.
این داستان از بدحجابی زن سرچشمه گرفت. شاید هیچگاه آن زن فکر نمی کرد که بدحجابی می تواند پایانی چنین تلخ و پرگناه داشته باشد و به تجاوز، قتل، یتیم شدن فرزندان و سرگردانی همسرش بینجامد و نیز چنین عواقبی برای قابل خود در پی داشته باشد.

با تخلیص، نقل از «فرشتگان زمین». ص ۳۴ ـ تألیف عباس رحیمی دهزیری

سخن گهربار

قال الرضا (ع) لايكون المؤمن مؤمناً حتّى يكونَ فيه ثلاث خصالٍ: سنةٌ من ربه و سنة من نبيه و سنة من وليّه، فاما السّنةُ من ربه فكتمان السر و اما السنة من نبيه فمداراة الناس و اما السنة من وليّه فالصبر فى الباساء والضراء»

ثامن الائمه صلوات الله عليه فرمود: مؤمن، مؤمن (واقعى) نمى‏شود مگر آن كه در وى سه سنت (عادت و كار) باشد: سنتى از پروردگارش ،سنتى از پيامبرش و سنتى از امامش. اما خصلتش از پروردگار آن است كه اسرار مردم را مخفى بدارد و افشا نكند و اما خصلتش از پيامبر آن است كه با مردم مدارا كند، و امام خصلتش از امام آن است كه در ضررهاى بدنى و مالى صبر و استقامت داشته باشد.

تحف العقول: ص 442

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا

لقب رضا ازخدا است

ابونصر بزنطى رضوان الله عليه گويد: به امام جواد صلوات الله عليه گفتم: قومى از مخالفان شما می گويند: پدرت صلوات الله عليه را مأمون، رضا لقب داد، كه به ولايت عهدى راضى شد. فرمود: به خدا قسم، دروغ گفته و گناهكار شده‏ اند. پدرم را خداى تعالى رضا لقب داده است زيرا كه به خداوندى خدا در آسمانش و به رسالت رسول الله و ائمه در زمينش راضى بود.

ناگفته نماند: مخالفان خواسته ‏اند با اين طريق منقصتى بر آن حضرت فراهم آوردند، ولى چنانكه ديديم اين لقب از جانب خدا بوده است، درست است كه همه امامان صادق، كاظم، رضا، جواد و هادى و… بودند ولى براى هر يك بمناسبتى لقب بخصوص تعيين گشته است .

*علل الشرايع: ج 2 ص 237 باب 172.