معاونت فرهنگی مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

ارزش بیان فضیلت ائمه علیهم السلام

آیت الله العظمی محمدعلی اراکی رحمت الله بعد از اقامه نماز جماعت مغرب و عشاء در مدرسه فیضیه به حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها می رفتند، و بعد از زیارت در صحن حرم مطهر بر سر قبر فردی حاضر می شدند و فاتحه می خواندند.

از آقا سوال شد: این قبر کیست که میشه به ایشان ادای احترام می کنید؟

گفتند: صاحب قبر برایم فضیلتی از امیرمؤمنان علیه السلام نقل کرد که تا آن موقع نشنیده بودم.

منبع: آیت الله سید محسن خرازی، روزنه هایی از عالم غیب

همت بلند در راه علم

آورده اند:

حضرت آیت الله العظمی بروجردی (رحمت الله علیه)، مطالعه درس را تا آنجا ادامه می داد که چرت بر او غلبه می یافت ولی باز بر می خاست و ایستاده به خواندن ادامه می داد تا خواب او را در نرباید.

علامه شیخ طوسی (علیه الرحمه): هنگام خواب دو ظف مسی را در زیر پای خود می نهاد که زیر هر یک از آنها شمعی فروزان قرار داشت تا بدین ترتیب آب طیّ دقایقی گرم شود و او بر اثر حرارت آن به خواب نرود.

علامه بزرگوار مرحوم کاشف الغطاء (رحمت الله علیه): هنگام خواب در حالی که چنباتمه می زد و تنها چند دقیقه به زدن چرت می پرداخت به دیوار تکیه می داد تا خواب از چشمانش دور شود.

در حالات آیت الله العظمی (علیه الرحمه) دارد: هر گاه می نشست کتاب قطوری را به سامان می داد.

منبع: آیت الله مدرسی، حوزه های علمیه، طرحی نو بر پایه ارزشها، ص 113

شعر: مهدی جان بیا

جمعه هایم بی تو بی معناست، مهدی جان بیا
دل درون سینه ام تنهاست، مهدی جان بیا

در فراقت می چکد اشک روان از دیده ام
حال و روز خلوتم غوغاست، مهدی جان بیا

یاد پرشور تو زینب بخش افکار من است
دم به دم نام تو بر لب هاست، مهدی جان بیا

بی وجود تو ندارد کل هستی رنگ و بو
این جهان با بودنت زیباست، مهدی جان بیا

گرچه دیدارت میسر نیست بر چشمان من
این دل اما با غمت شیداست، مهدی جان بیا

دست های التماسم در دعای ندبه ها
خود نشان غصه در دنیاست، مهدی جان

جمکران قلب من دارالولای عشق توست
مجلس شوقت در آن برپاست، مهدی جان بیا

تا همان صبح ظهورت انتظارت می کشم
آرزویم دیدن مولاست، مهدی جان بیا

داغ غربت عاشقان مخلصت را خسته کرد
چشم بر در حضرت زهراست، مهدی جان بیا

منبع: کانون صبح قریب دانشگاه سمنان

توقعات امام زمان از شیعیان 

پرهيز از افراط و تفريط:امام زمان(عج):«تقوا پيشه کنيد، تسليم ما باشيد و کار را به ما واگذاريد که بر ماست شما را از سرچشمه سيراب بيرون آوريم چنانکه بردن شما به سرچشمه از سوي ما بود … به سمت راست ميل نکنيد و به سوي چپ نيز منحرف نشويد.»

توجه به آن حضرت همراه با محبت:امام زمان (عج) در توقيع شريفي خطاب به شيعيان مي فرمايند: «توجه خود را همراه با محبت و دوستي به سوي ما قرار دهيد و در مسير دستورات روشن و قطعي دين حرکت کنيد که همانا من براي شما خيرخواهي مي کنم و خداوند گواه است بر من و شما و اگر نبود علاقه ما به نيکو بودن شما و رحمت و مهربانيمان بر شما، به سخن گفتن با شما نمي پرداختيم.»

ولايت حضرت علي (علیه السلام):در تشرف مرحوم علي بغدادي (ره) در مسير کاظمين، ايشان پرسش هايي را از محضر امام زمان (عج) مي پرسد از جمله مي گويد: پرسيدم: «روزي نزد مرحوم شيخ عبدالرزاق که مدرس حوزه بود، رفتم. شنيدم که بر روي منبر مي گفت: کسي که در طول عمر خود روزها روزه باشد و شب ها را به عبادت به سر برد و چهل حج عمره بجاي بجاي آورد و در ميان صفا و مروه بميرد ولي از دوستداران و محبان و مواليان اميرالمؤمنين (علیه السلام) نباشد براي او چيزي محسوب نمي شود.» امام زمان (عج) فرمودند: «آري والله براي او چيزي نيست.»

توسل به حضرت زينب (علیها السلام) جهت تعجيل در فرج:در تشرف آقا شيخ حسن سامرايي (ره) در سرداب مقدس، حضرت فرمودند: «به شيعيان و دوستان ما بگوييد که خدا را قسم دهند به حق عمه ام حضرت زينب (علیها السلام) که فرج مرا نزديک گرداند.»

 اخلاص در عمل:يکي از علماي بزرگ اصفهاني مي گويد: «شبي در عالم رؤيا امام زمان (عج) را ديدم. به ايشان عرض کردم چه کنم که به شما نزديک شوم؟» فرمودند: «عملت را عمل امام زمان (عج) قرار بده.» من به ذهنم رسيد که يعني در مورد هر کاري ببين اگر امام زمان (عج) اين کار را مي کند تو هم انجام بده. پرسيدم: «چه کنم که در اين امر موفق باشم؟!» فرمود: «الاخلاص في العمل؛ يعني، در کارهاي خود اخلاص داشته باش.»

توسل به قمر بني هاشم (علیه السلام):از  آيت الله مرعشي نجفي (ره) نقل شده است که يکي از علماي نجف اشرف که به قم آمده بود مي گفت: «مدتي براي رفع مشکلي به مسجد جمکران مي رفتم و نتيجه نمي گرفتم روزي هنگام نماز دلم شکست و عرض کردم مولا جان! آيا بد نيست با وجود امام معصوم (علیه السلام) به علمدار کربلا قمر بني هاشم ( علیه السلام) متوسل شوم و او را در نزد خدا شفيع قرار دهم؟!» در حالتي ميان خواب و بيداري امام زمان (عج) فرمودند: «نه تنها بد نيست و ناراحت نمي شوم بلکه شما را راهنمايي مي کنم که چون خواستي از حضرت ابوالفضل العباس (علیه السلام) حاجت بخواهي اين چنين بگو: يا أبالغوث ادرکني.»

 احترام به قرآن:در تشرفي که براي مرحوم حاج شيخ محمدحسن مولوي قندهاري در حرم مطهر ابوالفضل العباس (علیه السلام) روي داده است ايشان مي گويد ديدم قرآني روي زمين بر سر راه افتاده است به من فرمودند: «هوشيار باش و به قرآن احترام کن. من خم شدم و قرآن را برداشتم و بوسيدم و در قفسه گذاشتم.»

 همچنین خدمت به محرومان/ مواظبت بر قرائت و خواندن قرآن/تحصيل معارف اهل بيت /کمک به مردم/توجه به پدر و مادر/را  می توان نام برد.

                                                                         « منبع:سایت عاشورا »

پناه به ۴ ذکر الهی در ۴ موقعیت مهم 

تأثير اين ذكر شريف يعنى لا اله الا انت سبحانك انّى كنت من الظالمين به سه جمله فاستجبنا له ، و نجيناه من الغّم ، و كذلك ننجى المؤ منين دقت به سزا اعمال گردد، به خصوص به جمله اخير كه مفاد آن عام است كه وعده فرموده است شامل همه مؤمنين مى باشد، و با جمع محلى به الف و لام و فعل مضارع كه دال بر تجدد زمان و حصول تدريجى آن براى ابد است تعبير فرموده است ، فتبصّر.


امام صادق عليه السلام مى فرمايد: در شگفتم براى كسى كه از چهار چيز بيم دارد، چگونه به چهار چيز پناه نمى برد؟

در شگفتم براى كسى كه ترس بر او غلبه كرده ، چگونه به ذكر حسبنا الله و نعم الوكيل پناه نمى برد. زيرا به تحقيق شنيدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر ياد شده فرمود: پس (آن كسانى كه به عزم جهاد خارج گشتند و تخويف شياطين در آنها اثر نكرد و به ذكر فوق تمسك جستند) همراه با نعمتى از جانب خداوند (عافيت ) و چيزى زائد بر آن (سود در تجارت ) بازگشتند و هيچگونه بدى به آنان نرسيد.

و در شگفتم براى كسى كه اندوهگين است ، چگونه به ذكر لا اله الا انت سبحانك انّى كنت من الظالمين پناه نمى برد. زيرا به تحقيق شنيدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر فوق فرمود: پس ما (يونس را در اثر تمسك به ذكر ياد شده ) از اندوه نجات داديم و همين گونه مؤ منين را نجات مى بخشيم .

و در شگفتم براى كسى كه مورد مكر و حيله واقع شده ، چگونه به ذكر اءفوض ‍ امرى الى الله ان الله بصير بالعباد پناه نمى برد. زيرا به تحقيق شنيدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر فوق فرمود: پس خداوند (موسى را در اثر ذكر ياد شده ) از شر و مكر فرعونيان مصون داشت .

و در شگفتم براى كسى كه طالب دنيا و زيبايى هاى دنياست ، چگونه به ذكر  « ما شاءالله لا قوة الا بالله » پناه نمى برد. زيرا به تحقيق شنيدم كه خداوند عزوجل بعد از ذكر ياد شده (از زبان مردى كه فاقد نعمتهاى دنيوى بود، خطاب به مردى كه از آن نعمتها بهره مند بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، كمتر از خود مى دانى پس اميد است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد…

منبع: داستانهاي حكيمانه در آثار استاد حسن زاده آملي ص32

آداب سیر و سلوک

اول : قرآن

دوم : دائم الوضو بودن

سوم : پرهيز از پرخورى

چهارم : اجتناب از پرحرفى

پنجم : محاسبه

ششم : مراقبه

هفتم : ادب مع الله

هشتم : عزلت

نهم : نماز شب

دهم : تفكر

يازدهم : ياد خدا

دوازدهم : رياضت و تهذيب

سيزدهم : همت

چهاردهم : توبه

حكایت ملاباجی و خبرچینی پرندگان ـ علامه حسن زاده آملی 

         علامه حسن زاده نقل مى كنند:

در مكتب يك ملا باجى داشتيم خيلى عجيب بود. خدا رحمتش كند يك خاطره خيلى شيرين از او دارم .
گاهى اوقات كه در مكتب بوديم و داشتيم درس مى خوانديم ، يك مرتبه پرنده اى مى آمد و روى درخت مى نشست اين ملا باجى وقتى مى ديد كه پرنده روى درخت نشسته است . رويش را به طرف ما مى كرد و با صداى بلند و با تشر مى گفت :
بچه ها ساكت باشيد ببينم اين پرنده چه مى گويد.
بعد دستش را به زمين مى زد و سرش را به سوى پرنده مى كرد و مى گفت : چه مى گويى ؟ بعد به يكى از بچه ها نگاه مى كرد كه روز قبل توى خانه يا محله بهانه گرفته بود و رفتار و كردارش خوب نبوده و مى گفت : فلانى مثلا حسن يا صديقه ؟ و به پرنده مى گفت صديقه ؟ عجب ايشان بى ادبى كرده ؟ سر شام بهانه گرفته ؟ ديگه چه كرده ؟ ماهمه مات مى مانديم كه اين ملا باجى از كجا به زبان پرنده آشناست چون بچه ها مى ديدند كه آن چيزى كه در كوچه يا خانه گذشته همه را آن پرنده به ملا باجى ما درست مثل يك خبرنگار صادق گفته است اين خيلى موجب شگفتى ما بود كه پرنده از كجا مى آيد و اين اتفاقى كه گذشته است و كارى كه ما كرده ايم خبر مى دهد؟ اين موضوع يك اثر تربيتى خيلى فوق العاده داشت و بچه ها همه حواسشان را جمع مى كردند ولى يك عقده اى هم از پرنده ها در دل داشتيم و فكر مى كرديم كه چه كنيم تا نسل اين پرنده را از روى زمين برداريم چون نفس ‍ هم كه در خانه مى كشيديم به اين نحو به اطلاع ملا باجى هاى ما مى رساندند البته اصل موضوع چيز ديگرى بود و ربطى به پرنده ها نداشت وقتى ما در خانه اذيت مى كرديم يا بهانه مى گرفتيم يا كار بد مى كرديم والدينمان مى آمدند و به ملا باجى ها مى گفتند اين ملا باجى مستقيما موضوع را به ما نمى گفت و مى آمد به اين صورت مى گفت كه در كوچه و محله و خانه بى ادبى نكنيم .

منبع : داستانهاى حكيمانه لطيف راشدى ص 10