معاونت فرهنگی مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

بیانات مقام معظم رهبري در خطبه‌های نماز جمعه‌ تهران 23/8/1382

یك جمله‌ كوتاه در باب اهمیت لیلةالقدر عرض كنم؛ علاوه بر این كه از جمله‌ قرآنی «لیلة‌القدر خیر من الف شهر» می‌شود فهمید كه از نظر ارزشیابی و تقویم الهی، یك شب برابر هزار ماه است. در دعایی كه این روزها می‌خوانیم، برای ماه رمضان چهار خصوصیت ذكر می‌كند: یكی تفضیل و تعظیم روزها و شب‌های این ماه است بر روزها و شب‌های ماه‌های دیگر، یكی وجوب روزه در این ماه است، یكی نزول قرآن در این ماه است و یكی هم وجود لیلة‌القدر در این ماه است. یعنی در این دعای ماثور، لیلة‌القدر را عدل نزول قرآن در ارزش دادن به ماه رمضان مشاهده می‌كنیم. بنابراین قدر لیلة‌القدر را باید دانست، ساعات آن را باید مغتنم شمرد و كاری كرد كه ان‌شاءالله قلم تقدیر الهی در شب‌های قدر برای كشور عزیز و آحاد ملت ما تقدیری آن چنان كه شایسته‌ مردم مومن و عزیز ماست، رقم بزند.

در هجرت عشق

بانگ شيون بلند است و گویی این همه ناله را پاسخی نیست.

زمینیان در ماتمند و آسمانیان چشم انتظار و علی چون همیشه مظلوم…

امشب عجب حالی دارد حسن، نمی‌داند از غم فراق پدر بگرید یا بر این وصال ابدی غبطه خورد و حسین همچنان به پدر می‌نگرد ، پدر که غریبانه در بستر جهل کوفیان خفته.

علی را در محراب عشق کشتند ،

فرق عدالت را در شام سیاهی شکافتند و نخواستند آفتاب، ظلمت شب‌هایشان را روشن کند.

علی غریب و تنها، شکوه در چاه می‌کرد، نخلستان‌های کوفه هیچگاه ناله‌های شبانه‌اش را از یاد نخواهد برد.

دل آسمانی‌اش پر بود از عشق خدا و همین عشق او را به عرشیان پیوند می‌زد و امشب عرش را در مقدمش، آذین بسته‌اند

علی رهسپار است و دلها در پی او روان،

او می‌رود و حسرت ابدی جهان را فرا می‌گیرد،

چرا که علی یگانه بود …

شب قدری برای تفکر

از بین شبها چند تا شب ماه مبارک اسمشون شده شب قدر حکمتش که بماند موندم که چرا باید قدر این شبها رو بدونم؟
اصلا باید قدر چی رو بدونم؟ فکر کنم این سؤال دومی بیشتر جای فکر کردن داره
شاید باید قدر وقت دعا و ارتباط با مبدأ وجودمون و مقصد آرزوهامون رو بدونیم شایدم باید بیشتر قدر زنده بودنمون رو بدونیم و برنامه درستی برای زندگیمون بریزیم یعنی چطور بگم, بشینیم و فکر کنیم که لحظه لحظه ثانیه هایی رو که فرصت داریم برای چی به ما دادند؟
شاید هم یه چیزایی هست که هممون فراموش کردیم باید سال به سال راجع بهشون فکر کنیم
بالأخره دوستان گذشته از این حرفا اگه این شب بهتر از هزار شبه یک ساعت تفکر کردن بهتر از عبادت هفتاد سال

به قلم: سکینه خوشبخت، مدرس مدرسه علمیه

عبادت علی علیه السلام

در مناجات حضرت آمده است:

« اِلهی ما عَبَدتُکَ طَمَعاً فی جَنَّتِکَ، وَ لا خَوفاً مِن النّارِکَ، وَ لکِن وَجَدتُکَ اَهلاً لِلعِبادَةِ فَعَبَدتُکَ».

ای خدای من! تو را به طمع بهشتت بندگی نمی‌کنم و از ترس آتشت (جهنم) عبادت نمی‌نمایم. بلکه تو را سزاوار برای عبادت یافته‌ام. پس تو را می‌پرستم. (بحارالانوار، ج69، ص 278)

اقسام عبادت

در نهج البلاغه از فرمایشات حضرت علی علیه السلام آمده است:

« اِنَّ قوماً عَبَدوُاللهَ رَغبَةً فَتِلکَ عِبادَةُ التُّجّارِ، وَ اِنَّ قَوماً عَبَدوُاللهَ رَهبَةً فَتِلکَ عِبادَةً العَبیدِ، وَ اِنَّ قَوماً عَبَدوُاللهَ شُکراً فَتِلکَ عِبادَةُ الأَحرارِ »

گروهی خدا را از روی رَغبت (در ثواب، پاداش و بهشت) بندگی می‌کنند، پس این عبادت بازرگانان است (که در فکر سود و منفعت هستند) و گروهی خدا را از روی ترس بندگی می‌نمایند و این، عبادت غلامان است (که از ترس اربابشان نجام می‌دهند) و گروهی از روی سپاسگزاری و شکر خدا را بندگی می‌کنند و این عبادت آزادگان است. (که خدا را با معرفت و اخلاص عبادت نموده و نظری ندارند، جز آنکه او را شایسته‌ی عبادت و بندگی می‌دانند). (نهج البلاغه، کلمات قصار 229)

تا محرم کسی است که هماهنگ با جهان نباشد

جهان با اسم خدا کار می‌کند شما هم با اسم خدا کار کن محرم می‌شوی

بسم الله مانند کوکی است که انسان را کوک می‌کند که درست عمل کند.

اگر من بگویم کسی نیستم شما هم بگویی کسی نیستم هر دو یکی هستیم و مانند آیینه همه چیز را می‌توانیم نشان دهیم.

من کسی در نا کسی دریافتم

جام جهان نما دل انسان است اگر خود را کسی نداند

زیبایی با خوبی و با حقیقت یکی است

ناموزونی با زشتی و غلط بودن یکی است

هر تازه‌ای اهمیت ندارد، تازه کامل و اکمل اهمیت دارد

برخی خیال می‌کنند هر تازه‌ای خوب است مثلاً چون شعر قدیم ما موزون است حالا می‌گویند باید موزون نباشد؟!

(حدیث منبر، رضا استادی، ص 76)

علی بود ….

تا صورت پیوند جهان بود، علی بود

تا نقش زمین بود و زمان بود، علی بود

آن قلعه گشایی که در قلعه‌ی خیبر

برکند به یک حمله و بگشود، علی بود

آن مرد سرافراز که اند ره اسلام

تا کار نشد راست نیاسود، علی بود

آن شیر دلاور که برای طمع نفس

بر خوان جهان پنجه نیالود، علی بود

شاهی که ولی بود و وصی بود، علی بود

سلطان سخا و کرم و جود، علی بود

هم آدم و هم شیث و هم ادریس و هم الیاس

هم صالح پیغمبر و داوود، علی بود

هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم ایوب

هم یوسف و هم یونس و هم هود، علی بود

مسجود ملائک که شد آدم، ز علی شد

آدم چو یکی قبله و مسجود، علی بود

آن عارف سجاد که خاک درش از قدر

بر کنگره‌ی عرش بیفزود، علی بود

ان لحمک لحمی، بشنو تا که بدانی

آن یار که او نفس نبی بود، علی بود

آن شاه سر افراز که اندر شب معراج

با احمد مختار یکی بود، علی بود

آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن

کردش صفت عصمت و بستود، علی بود