دلنوشته: مادرم
19 اسفند 1392 توسط معاونت فرهنگی
مادرم تو پشتیبان من در زندگی بودی تو مانند فرصت طلایی بودی که نتوانستم از وجودت بهره برم. تو مانند گل شقایق بودی که عمری کوتاه داشتی و عاقبت مان جدایی شد. بعد از تو در این دنیا محبت کسی مانند محبت تو نشد مادرم.
ای یاری کننده ام، ای بهترین و نزدیک ترین کسم ، ای صندوقچه اسرارم. مادرم اگر بخواهم تمام احساساتم را بیان کنم شبها و روزها و هزاران هزار ورق و دفتر می خواهد ،و فقط در آخر می توانم بگویم دوستت دارم مادرم.
به قلم سمیرا رحمتی، طلابه پایه سوم
«برای شادی روح مادر خانم رحمتی صلوات»