معاونت فرهنگی مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

آگاه باشيد كه اين مرد زنازاده فرزند زنازاده (عبيدالله بن زياد) مرا بين دو چيز مخير كرده است: يا (شمشير و شهادت) و يا (تن به ذلت دادن) ولى بدانيد كه ذلت از ما به دور است! خداوند و رسولش و مؤمنان و دامنهاى پاكى كه ما را پرورده ‏اند و سرهاى پرحميت و جانهايى كه هيچ گاه زير بار ظلم و تعدى نمى روند، هرگز بر ما نمى پسندند كه تسليم شويم و ذلت را بر شهادت ترجيح دهيم..!

به خدا قسم، شما پس از كشتن من مدت زيادى زندگى نخواهيد كرد! زندگى شما بيش از مدت سوار شدن شخص پياده بر مركبش نخواهد بود. روزگار، همچون سنگ آسيا كه بر محور خود بسرعت مى گردد، شما را به اضطراب و تشويش خواهد افكند. اين خبر را پدرم على (عليه السلام) از جدم به من رسانده است حال، خود و همدستانتان با هم بنشينيد و فكر كنيد تا امر بر شما پوشيده نمانده باشد و دچار حسرت نشويد آنگاه بدون شتابزدگى و با تأمل حمله كنيد و مهلتم ندهيد. من بر خداوند توكل نموده ‏ام كه او پروردگار من و شماست. هيچ جنبنده‏ اى در روى زمين نمى جنبد مگر آنكه مقدرات او به دست خداوند است و او در راه راست و صواب است.

خداوندا.. باران رحمتت را از ايشان قطع كن و سالهاى قحطى زمان يوسف را براى آنان مقدر فرما و جوان ثقفى را بر آنان مسلط كن كه جام تلخ مرگ را به آنان بنوشاند زيرا آنان ما را تكذيب كردند و فريب دادند. تو پروردگار ما هستى و بر تو توكل مى كنيم و به سوى تو انابه مى نماييم).

منبع: لهوف/96، الموسوعه/421 ح 402، و با اختلاف کمی در عبارت؛ مثیرالاحزان/54 و بحارالانوار: 8/45، مقتل خوارزمی: 6/2، تحف العقول/173

صفحات: 1· 2