غم فراق
17 مهر 1392 توسط معاونت فرهنگی
غم فراق
مولاي من!
درد مرا طبيبان ندانستند! قلب من درد فراق مي كشد! قلب من از دوري ات به رنج آمده! همه گفتند تو را چه شده، هيچ ندانستند مرا غم يار بيمار كرده!
تمام اندوهم دوري از كسي است كه بايد باشد و نيست
زنده ام…چون يادت با من است، هربار كه بي حالي بر من عارض مي شود، همه ملامتم ميكنند…
كسي نمي داند دردم تنها با دستان تو آرام مي شود…
طبيب قلبم نگاهي به بيمارت كن.
به قلم: مسير عشق