مادر
مادر
مادر! زیباترین و صبورترین واژه در میان تمام واژه های خانوادگی است.
مادر عشق و ایثار را از منبع وحی الهی کسب نموده است؛ زیرا او مرید حضرت فاطمه زهراء سلام الله علیها نوری از انوار الهی است.
مادر تنها کسی است که شبها خواب را بر خود حرام می کند تا مبادا فرزندش گریه کند و او نداند، لحافش از رویش کنار برود و او متوجه نشود و بچه اش سرما بخورد.
تنها کسی است که همزمان با گریه ی فرزندش گریه می کند و در آنِ واحد او را آرام می سازد.
مادر یعنی عشق، ایمان، پاکی و خلوص.
تجزیه و تحلیل مادر:
م = محبت، مهر، معرفت،
ا = انسانیت، ایثار، انیس،
د = دریای پاکی و نجابت، دریای صبر و شکیبایی،
ر = رویای هر کودک، راهبر هر فرزند، رود بیکران انسانیت
ای کاش می شد مادرم! شب های بی قراری ات را جبران کنم، روزهای توأم با نگرانی و دلهره هایت را به آرامش رسانم، بی خوابی هایت را، تنهایی هایت را، عشق و محبت بیکران و تمام خوبیهای سرشار از اعماق قلبت را با آنچه تو میخواهی به تو بازگردانم.
مادرم دوستت دارم؛ شاید تنها واژه ای باشد در برابر تمام خوبی هایت.
مادرم! آرزو دارم که در قیامت با مادرت حضرت زهرا سلام الله علیها محشور گردی، چون می دانم تمام خوبی ها و پاکی ها را از او به ارث برده ای، و مانند او برای فرزندانت بیقراری و بی تابی نموده ای، و شبها تا سحر بر سر سجاده عشق نماز سلامتی و خوشبختی برایمان خوانده ای.
دوستت دارم ای مظهر صداقت و اخلاص
به قلم: عاشق مادر = نادم