معاونت فرهنگی مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

چکیده تحقیق پایانی سطح 2: وظایف مادر در تربیت فرزند در دوران جوانی  از دیدگاه قرآن و سنت

خانم حکیمه محبی، دفاع شده در اسفند 90، تعداد منابع: 71 جلد

تربیت عبارت است از اینکه انسان استعدادهای بالقوه‌ای را که خداوند در درون او به ودیعه گذاشته به یک اندازه پرورش داده و به فعلیت برساند نقش اول در تربیت را مادر داراست.

تربیت از نظر اسلام به دوران قبل از تولد برمی‌گردد و این بیانگر ارزش و اهمیت شخصیت و سرنوشت انسان است تربیت عملی است که از طریق نسل بالغ درباره آن‌ها که رشد کافی نیافته‌اند به منظور رشد جسمی، فکری و اخلاقی‌شان انجام می‌شود.

عاملان تربیت به سه دسته تقسیم می‌شوند: 1) والدین یا پدر مادر که عامل اصلی تربیتند 2) اجتماع 3) رسانه‌های گروهی

مرحله‌ی جوانی وسط عمر است و وسط هر چيزي بهترين زمان آن است جوان در اين دوران نه كودك است نه بزرگسال، او در بين دو موقعيت است. پس جواني بهترين زمان براي تربيت است.

آئیین مقدس اسلام، در چهارده قرن قبل ضمن برنامه‌های جامع و سعادت بخش خود توجه خاصی به نسل جوان معطوف داشته و جوانان را از نظر مادی معنوی، تربیتی، خلاصه‌ی از کلیه جهات تحت مراقبت کامل قرار داده است.

كليدواژه:

تربيت: ريشه آن ربَّبَ: كودك را پرورش داد و بزرگ كرد.[1]

جواني: جوان بودن، شباب، مقدمه پيري.[2]

وراثت: جمع ارث، چيزي و يا خصوصيتي كه از والدين به فرزندان به ارث مي‌رسد.[3]

مسئوليت: پاسخگو بودن در قبال كاري يا چيزي، مسئوليت در برابر كارهاي خود.[4]

خانواده: خاندان، اهل خانه، اهل البيت، دودمان.[5]

وظايف: جمع وظيفه، آنچه كه اجراي آن شرعاً يا عرفاً در عهده‌ي كسي باشد.[6]

1. بندرريگي، محمد، فرهنگ بندر ريگي عربي به فارسي، ج1، ص 962

2. معين، محمد، فرهنگ فارسي، ج1، ص 905

1. بندرريگي، محمد، فرهنگ بندر ريگي عربي به فارسي، ج2، ص 2371

2. همان، ص 1959

3. معين، محمد، فرهنگ فارسي، ج1، ص 350 و 450

4. معين، محمد، فرهنگ فارسي، ج4، ص3473