دو نکته فتنه ای به مناسبت هفته وحدت
دو نکته فتنه ای به مناسبت هفته وحدت
1. تو هفته وحدت هستیم. این روزا بازار مباحث سیاسی و انتخاباتی داغه و به همین مناسبت هم بحث فتنه دوباره داغ شده، به ویژه با گفته های این و اون و با واکنشهای این و اون و از جمله ما1 به این گفته ها. اینجاست که هشدار به بچه های انقلابی به جاست که اگرچه گاهی گفته ها و شنیده هایی هست که آدم رو جوشی میکنه، ولی نباید تندروی کرد!
در صدر اسلام، خوب، با پیغمبر اكرم یك عده بودند؛ سلمان بود، اباذر بود، ابىّبنكعب بود، عمار بود، كى بود، كى بود؛ اینها درجهى اول و خالصترینها بودند؛ عدهاى دیگر از اینها یك مقدارى متوسطتر بودند؛ یك عدهاى بودند كه گاهى اوقات پیغمبر حتّى به اینها تشر هم میزد. اگر فرض كنید پیغمبر در همان جامعهى چند هزار نفرى - كه كار خالصسازى خیلى آسانتر بود از یك جامعهى هفتاد میلیونى كشور ما - میخواست خالصسازى كند، چه كار میكرد؟ چى برایش میماند؟ آن كه یك گناهى كرده، باید میرفت؛ آن كه یك تشرى شنفته، باید میرفت؛ آن كه در یك وقتى كه نباید از پیغمبر اجازهى مرخصى بگیرد، اجازهى مرخصى گرفته، باید میرفت؛ آن كه زكاتش را یك خرده دیر داده، باید میرفت؛ خوب، كسى نمیماند. امروز هم همین جور است2.
2. کتابچه کوچیکی رو میخوندم که خاطراتی از رهبر انقلاب رو گردآوری کرده بود که هرکدومش خوندنی و شنیدنی بود. دوستی که کتاب رو خونده بود، بهم گفت «فلان خاطره رو خوندی؟ من پیشتر همین خاطره رو جای دیگه ای خونده بودم. فلانی هم تو خاطره بوده، ولی حذفش کردن». کتابچه پس از فتنه هشتاد و هشت چاپ شده بود و فلانی کسی بود که اون روزا مشهور بود به اینکه تو فتنه حسابی دست داشته. نمیدونم چرا دوستان متعهدمون گمون کرده بودن که با حذف نامها از تاریخ، بصیرت خواننده ها بالا میره!
کمتر گفته میشه که پیشنهاد نامگذاری هفته وحدت رو آقای منتظری3 داد و یه اختلاف رو بهانه کرد برای وحدت!
انقلاب نامهایی با چنین پیشینه هایی رو غربال میکنه!
1. عزیزتر از نام های انقلابی.
2. http://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=10683
3. صحیفه امام، ج15، ص 440. به پیر و پیغمبر شما خواننده گرامی را سوگند میدهم که به ما برچسب بیجا نزنی. تکلیف ما با آقای منتظری و کاری که با امام و انقلاب کرد، روشنه.