سوال پژوهشی: نحوه پاورقی زدن در تحقیق پایانی

با توجه به درخواست و سوالات مکرر طلاب نحوه پاورقی زدن به صورت کامل در اینجا درج شده و فایل دانلود شده اش را نیز قرار می دهیم جهت استفاده و ثبت در رایانه های خود

http://uploadtak.com/images/u8496___.doc

موفق باشید.

ادامه »

چند کلید ترکیبی کاربردی در ویندوز XP

در این ترفند قصد داریم به معرفی چند کلید کاربردی در محبط ویندوز بپردازیم که با استفاده از آنها میتوانید تنها با دو کلید ، یکی از برنامه های موجود در ویندوز را فراخوانی کنید. این کلیدها میتوانند سرعت شما را در کار با کامپیوتر بالاتر ببرند و شما را حرفه ای تر جلوه دهند.
 برای خواندن ترفند روی ادامه مطلب کلیک کنید
 

 شما می توانید با نگه داشتن کلید Windows ودر همان حالت که آن کلید را نگه داشته اید کلید E را بزنید مشاهده می کنید که MyComputer فعال می شود .

با نگه داشتن کلید Windows ودرهمان حالت که آن کلید را نگه داشته اید کلید D را بزنید مشاهده می کنید که Show Desktop می شود . برای آنکه با مفهوم این جمله آشنا شوید قبل از اجرا این ترفند یک پنجره مانند MyComputer باز داشته باشید . بعد از اجرای این ترفند می بینید که صفحه فعال شما به صورت Hiden می شود .

با نگه داشتن کلید Widnows و درهمان حالت که آن کلید را نگه داشته اید کلید R را بزنید مشاهده می کنید که Run در سیستم شما اجرا می شود .

با نگه داشتن کلید Windows ودرهمان حالت که آن کلید را نگه داشته اید کلید F را بزنید مشاهده می کنید که Search برای شما فعال می شود .

با نگه داشتن کلید Windows ودر همان حالت که آن کلید را نگه داشته اید کلید U را بزنید مشاهده می کنید که برنامه Utility Manager فعال می شود .

اگر همین ترفند را برای سایر کلیدها امتحان کنید خواهید دید که اگر برنامه ای در Desktop داشته باشید که ابتدای آن با همان حرفی که شما زده اید شروع شود اجرا می شود .

روش مقاله نویسی (2)

5 ـ مرحله پيش نويس يا سياه نويسى (نوشتن مقاله)

مـحـقـق پـس از جمع آورى اطلاعات لازم و مطابق طرح مقاله، آن اطلاعات را دسته بندى كرده، به روى كاغذ منتقل مى نمايد و سپس به نوشتن پيش نويس مقاله اقدام مى كند.
در ايـن مرحله، اگر در كار پژوهش از مصاحبه ، آمارگيرى و محاسبات خاصى استفاده شده، به هـر يـك از آنـهـا نـيـز در جـاى خـود بايد اشاره كرد، و اگر معلومات و اطلاعاتى را مى توان در قـالب در نمودارها، جداول، و منحنى هايى نشان داد، آنها را بايد به صورتى پاكيزه و روشن ترسيم كرده و در جايى مناسب از مقاله افزود. پيش نويس را بايد در يك طرف كاغذ نوشت و در حاشيه سفيد آن جاى كافى براى اصلاحات و امنافات بعدى باقى گذاشت و همزمان با نوشتن پيش نويس، جاى پى نوشت هارا نيز بايد مشخص كرد.
مـى تـوان بـه يـكى از چهار شكل زير، يادداشت هاى تهيه شده و اطلاعات به دست آمده از منابع گـونـاگون را در متن مقاله به كار برد:

الف ) شرح و بسط، كه در اين روش، مفهوم مطلب اخذ شـده از مـنـابـع ديگر را گرفته و به صورت مشروح و مبسوط با كلمات خودمان مى نويسيم و محتواى آن را با لحن و سبك نوشته خود هماهنگ مى سازيم.
ب ) فـشـرده و چـكـيـده ، كه از طريق آن مفهوم و محتواى مطلب را از منابع گرفته و به صورت چكيده اى ناب با حدّاقل كلمات ، به گونه اى رسا و گويا بيان مى كنيم.
ج ) خلاصه ، كه در اين حالت اگر قصد اخذ مطلبى از منبعى داريم كه طولانى بوده و از نظر اطـلاعـاتـى چـنـدان دقيق به نظر نمى رسد و يا از نظر گوهر كلام، محتوا و سبك و لحن و غيره داراى اهـمـيـت خـاصـى نـيـسـت ، مـى تـوان آن را خـلاصـه كـرده و يـا فـهـرسـت وار بـه دنبال يكديگر بنويسم.
د) نـقـل قـول مـسـتـقـيـم ، كـه در ايـن حـالت مـحـقـق گـفـته يا نوشته فردى را بدون هيچ تغييرى داخل علامت برجسته نما يا گيومه « » قرار مى دهد.

6 ـ مرحله ويرايش پيش نويس

در ايـن مـرحـله بـا حذف مطالب و نكات زايد و نادرست ، نوشته را از هر جهت آراسته و پيراسته كـرده ، بـه ويـژه جـمـله هـاى طـولانـى را به دو يا چند جمله كوتاه مناسب تقسيم مى كنيم . بدين تـرتـيـب مـشـخـص مـى شـود كـه كـجـاى نـوشـتـه نـامـعـلوم و مـبـهـم اسـت و در كـجـا اسـتـدلال ضـعـيف است ؛ چه ادعاهايى به شواهد و حجت هاى قوى تر نياز دارد؟ در چه مورد تداوم منطقى ضعيف است ؟ و در كجا سبك مقاله ، سست است ؟
در مرحله ويرايش بايد به سه اصل مهم توجه داشت.
1 ـ اصـل بـه كـارگـيـرى زبـان:

بـر طبق اين اصل كه بايد نوشته را بلند خواند، تعبيرهاى ضـعـيـف، گـره هـا و ابـهـام هـا، مـحـسـوس و نمايان مى شود كه با رفع آنها نوشته روان تر، هـمـوارتـر ودر عـيـن حال رساتر و گوياتر مى شود و جمله ها و بندها، ارتباط درونى و انسجام بيشترى مى يابند.
2 ـ اصـل ارتـبـاط و انـسجام متن:

بر طبق اين اصل بايد دسته بندى و بخش بندى مطالب رعايت شـده و شـود به طور متوسط در هر صفحه يك يا دو تيتر قرار داده شود. به بيان ديگر، مقاله را بـايـد بـند به بند نوشت تا بندها متناسب با موضوع مقاله بوده و با بندهاى ديگر تركيب شده ، در نتيجه يك واحد كلى را به وجود آورند.
3 ـ اصـل نـشـانـه گـذارى يـا بـه كـارگـيـرى عـلائم سـجـاونـدى:

بـه كـارگـيـرى درست اين اصـل در مـقـاله از درجـه اهـمـيـت بالايى برخوردار است ؛ از جمله اين نشانه هاى مهم عبارت اند از ((نـقـطـه (.)، نـشـانـه هـيـجـان يـا تـعـجـب (!)، نـشـانـه درنـگ يـا ويرگول (،)، نشانه اعلام يا دو نقطه (:)، نشانه گريز يا كمان )، نشانه حذف جزئى يا سه نـقطه (…)، نشانه حذف كلى يا چند نقطه (…..)، نشانه تشريح يا خط (ـ)، نشانه نيم خط (ــ)، نـشـانـه بـرجـستگى يا گيومه (()) نشانه مداخله يا قلاب (ُ)، نشانه بزرگ نمايى يا خط ريز كـلمـات.))هر كدام از اين نشانه ها استفاده ويژه اى دارند كه در نوشتن متن مقاله بايد اين موارد رعايت گردد.

7 ـ مرحله تحرير نهايى يا پاكنويس

در اين مرحله فرض بر اين است كه مقاله نوشته شده مرحله ويرايش را طى كرده و به طور كلى نـوشـتـه از نـظـر امـلايى و نشانه هاى سجاوندى، دستورى يا بلاغى، به دقت بررسى شده اسـت. در ايـن زمـان پـاكنويس متن نوشته شده را شروع مى كنيم و در آن نوشته را با خط خوانا مـى نويسيم و يا با ماشين تايپ مى كنيم. پس از آن بر روى مقاله پاكنويش شده نيز مطالعه و بـررسـى دقـيق انجام مى دهيم و در صورت ضرورت آن را اصلاح كرده ، براى تحرير نهايى آماده مى سازيم.

8 ـ مرحله نتيجه گيرى

در اين مرحله روابط علّى و معلولى بين حقايق را مى يابيم و از مطالعات و بررسى ها و مشاهدات انجام شده استنتاج منطقى مى كنيم و نتايج را به موضوعات بزرگ تر تصميم مى دهيم .

در اين مـرحـله هـمواره سعى نهايى محقق دادن پاسخى منطقى و مناسب به سوالات زير است، اين كه ، چه سوالى پرسيده ايم ؟، چه يافته ايم ؟، به چه نتايجى رسيده ايم؟ و نتايج در كجا و درباره چه افراد يا گروه هايى صادق است ؟.
بـه بـيان روشن تر يك نتيجه گيرى خوب بايد از يك فرايند منطقى برخوردار باشد، بدين گـونه كه در آن ابتدا متن تهيه شده را بخش بخش ‍ نموده و سپس هر بخش را جداگانه خلاصه مـى كـنـيـم . نـكـتـه ديگر اين كه در اين مرحله ، بحث درباره نتايج يا خلاصه حتى الامكان بايد كامل باشد؛ اما نبايد تفسيرهاى ختم كننده و زايد را دربرگيرد.

9 ـ مرحله ارائه مقدمه مقاله

مـقـدمـه مـقـاله عـلمـى بـه مـانـنـد نـقـشـه و بـرنـامـه اى بـراى بـرپـايـى سـاخـتـمـان مـقـاله عـمـل مـى كـنـد و تنها مبنايى است براى داورى درباره هدف و راه و روشى كه محقق براى رسيدن بـه هـدف درنـظـر دارد. ((در واقـع ، مـقـدمـه بـخـشـى از مـقـاله اسـت كـه در آن مـسـائل يـا سـؤ الات اسـاسـى مـانـنـد اهـمـيـت مـوضـوع ، انـگـيـزه مـطـالعـه ، دلايـل تـجـديد موضوع ، سابقه موضوع و… مطرح مى شود.)) در نوشتن مقدمه مـقـاله بـايـد از تـعـارف و مـجـامـله و پـوشـيـده گويى برحذر باشيم و منظور خود را به طور صـريـح و گـويـا بـنـويـسم ؛ به خصوص از آوردن مقدمه طولانى كه بى ارتباط با موضوع مـقـاله بـاشـد بايد خوددارى كنيم . هم چنين بهتر است مقدمه را بعد از تقرير معنايى مقاله تنظيم كرده و در اول مقاله بياوريم .

10 ـ مرحله تنظيم پى نوشت ها

در آخـر هـر مـقـاله پـژوهـشـى (خـواه يك مقاله كوتاه و يا رساله و كتاب طولانى باشد) لازم است كليه منابعى را كه در متن نوشته خود از آنها استفاده كرده ايم ، به صورت زير ذكر نماييم.
نـام خـانـوادگـى و نـام مـؤ لف ، تاريخ انتشار، عنوان مقاله، نام مجله، شماره مجله و صفحات، تـنـهـا در زيـر نـام و شماره مجله خط كشيده مى شود. (به هنگام حروفچينى عنوان مجله درشت تر تـايـپ مى شود و خط زير آن برداشته مى شود) و زمانى كه از كتاب به عنوان منبع در نوشته خـود اسـتـفـاده كـرديم، بايد اطلاعات آن را به ترتيب زير بنويسيم .

نام خانوادگى و نام مؤ لف، سـال انـتـشـار، عـنـوان كـتـاب، تـاريـخ و نـوبـت چـاپ، محل چاپ و نام ناشر، (زير عنوان كتاب خط كشيده مى شود)
زمانى كه از مجله به عنوان منبع در مقاله خود استفاده كرديم ، اطلاعات آن را به ترتيب زير مى نويسم:
نـام خـانـوادگـى و نـام مـؤ لف، عـنـوان مـوضـوع، نـام مـجـله، دوره چندم، شماره چندم، صفحه.

معاونت پژوهش مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

مراحل تهيه و تنظيم مقاله

در این پست و پست بعدی روش مقاله نویسی را قرار می‌دهیم امیدورام که مورد رضایت حضرت حق و بازدیدکنندگان قرار بگیرد.

1 ـ مرحله انتخاب موضوع

اوليـن گـام در مـوضـوع پـژوهـش و نيز مقاله نويسى انتخاب موضوع است . در انتخاب موضوع عـوامـل مـخـتـلفـى از جمله افكار و تجربيات نويسنده ، امكانات و فرصت موجود، علاقه شخصى نـويـسنده و نيز اهميت و ضرورت موضوع و ارزش عملى و نظرى آن نفش دارند.

نويسنده مقاله در انتخاب موضوع آن بايد موارد زير را رعايت كند:
الف ) شناسايى حوزه مطالعه

ب ) خلاصه و رسا بودن عنوان مقاله

ج ) وجود تناسب منطقى بين جـنـبـه هـاى عـام و خاص موضوع

د) به كارگيرى ترتيب مؤ ثرى از كلمات در ساخت عنوان مقاله.

2 ـ مرحله طرح و موضوع

دومـيـن گـام در راه نـگارش مقاله ، ارائه طرح موضوع است . يك طرح خوب بايد داراى ويژگى هاى نظير نظم يا پيوستگى مطالب در طرح ، وحدت و روشنى و سادگى آن باشد، « منظور از طرح هر مقاله يا نوشته عبارت است از نقشه كار يا فهرست كردن نكات اصلى به ترتيبى كه بايد نوشته شود.»
در طـرح مـوضـوع بـايـد به چگونگى پيدايش و جريان دگرگونى هاى موضوع مورد پژوهش پـرداخته شود. از ديد علمى هر موضوع پژوهشى يك پديده تاريخى است . يعنى داراى سرآغاز و سرانجامى است . از اين رو هر مساءله اى درباره هر پديده ، پرسشى خواهد بود درباره هر يك از عـوامـل پـيـدايـش ، دگـرگـونـى ، سـاخـتـار و يـا كاركرد آن پديده در رابطه با پديده هاى ديگر. ارائه يك طرح خوب در ارتباط با اهداف و فرضيه هاى موضوع تحقيق ، پيامدهاى مثبتى را در پى دارد، از جمله : مشخص شدن چارچوب كلى موضوع ، نظم و انسجام يافتن نـوشته ، ايجاد هماهنگى و ارتباط بين قسمت هاى مختلف يك نوشته و نيز در نگرش به موضوع به صورت دقيق ، علمى و همه جانبه كمك مى كند

3 ـ مرحله جستجوى منابعِ پيرامون موضوع

پس از انتخاب موضوع و سازماندهى طرح و آن ، محقق بايد شروع به جستجوى منابع پژوهشى خـود نـمـايـد. خـمـيـره اصلى و اوليّه ساختار مقالات پژوهشى ، اطلاعاتى است كه از منابع و راه هـايـى گـونـاگـون تـهـيـه مـى شـود. در صورتى كه بنيان و پايه علمى تحقيق ـ كه توسط مـطـالعـه منابع فراهم مى شود ـ سخيف باشد، پژوهش هاى بعدى مسطحى ، تكرارى و خام خواهد بـود.

نـكـته مهم اين كه برخى اشتباهات در مطالعه منابع ممكن است باعث دور شدن محقق از روند اصـلى تـحـقـيـق شـود.

بـرخـى از اين اشتباهات عبارت اند از:

اعتماد و تاءكيد بيش از اندازه بر مـنـابـع دسـت دوم ،

ـ مـطـالعـه شـتـابزده منابع به خاطر شروع هرچه زودتر مقاله نويسى،

- تـاءكـيد بيش از اندازه بر نتايج تحقيقات گذشته و غفلت از مطالعه روش هاى اندازه گيرى و اجـرايـى، -چـشـم پـوشى از مطالعه منابع ديگر مانند روزنامه ها و نشريات عمومى،

-عدم ارائه تـعـريـفـى دقـيـق از عـنـوان تـحـقـيـق،

- انـجـام رونـويـسـى و تـنـظـيـم فـهـرسـت مـابـع بـه شكل غلط، ثبت اطلاعات و مطالب زياد در برگه هاى ياد داشت.

4 ـ مرحله جمع آورى اطلاعات

انجام هر تحقيقى مستلزم جمع آورى اطلاعات است كه محقق را در انجام تحقيق يارى مى دهد.

در جمع آورى اطـلاعـات بـايـد دو اصـل را رعـايـت كـرد:

1 ـ اصـل عينيت ، كه در آن محقق بايد اين توان را داشـتـه بـاشـد كـه از نـظـرات و احـسـاسـات خـود جـدا شـود تـا تحليل هايش ره انحراف پيش نگيرند. او بايد واقعيت ها را به همان صورتى كه هستند گزارش دهـد.

2 ـ اصـل دقـت، كـه در آن مـحـقـق بـايـد تـا آنـجـا كـه مـمـكـن اسـت، واقـعـيـت هـا را بـه طـور كامل و دقيق گزارش دهد.
بـراى جـمـع آورى اطـلاعـات بـايـد روش اسـتـانـداردى را اتـخـاذ كـرد. يـكـى از مـتـداول تـريـن ايـن روش هـا يـادداشـت بـردارى بـا اسـتفاده از ابزار فيش تحقيقى است.

در به كارگيرى اين روش بايد در تفكيك و گروه بندى اطلاعات مهارت داشته باشيم.

براى فهميدن يـك ايـده يا نكته ، بايد علاوه بر كليّت آن ، اجزاء آن را نيز درك كرد. بدين منظور بايد

اولاً، ايـده و نكته اصلى را يافت كه غالباً با عبارت هايى نظير « از همه مهم تر اين كه »، « نخست »، « بـايـد خـاطرنشان كرد كه » در دو جمله اول هر پاراگراف قرار داد.

ثانياً، بايد جزئيات كـمـكـى و مـثـال هـا و مـواردى را كـه در تـشـريح ايده ها و نكات اصلى بيان مى شود، پيدا كرد؛

ثالثاً بايد اطلاعات مورد نياز اصلى خود را از اطلاعات حاشيه اى نظير تجربيات شخصى و عقايد نويسنده تفكيك نمود.
در يـادداشـت بـردارى بـايد هم مطالعات و هم يادداشت ها موضوعى باشد، تا طبق موضوع آنها، بـتـوان آنـهـا را از هم تفكيك كرد. لازمه اين كار تيتر گذارى براى هر يادداشت و سپس تنظيم و دسته بندى آنها است.

براي ايمني بيشتر رمز عبور

آيا رمز عبور شما از حفاظت لازم برخوردار است؟ اغلب كاربران كامپيوتر، به طور معمول از رمزهاي عبور ساده و آسان استفاده مي كنند. اما دقت داشته باشيد كه اين سهل انگاري در انتخاب رمز عبور، عواقب خطرناكي به دنبال خواهد داشت. رمزهاي عبور آسان و معمولي در ظرف چند ثانيه لو خواهند رفت و اطلاعات شخصي مانند شماره حساب بانكي و شماره كارت اعتباري شما به راحتي در معرض ديد هكرها قرار خواهند گرفت.

پيامد:

هر هكري مي تواند حساب بانكي شما را تخليه يا با شماره كارت اعتباري شما اقدام به خريد كند.
در اينجا 8 نكته براي حفاظت از اطلاعات توصيه مي شود.

1 .به هيچ وجه از اسامي استفاده نكنيد

فرقي نمي كند كه اسم فاميلتان باشد، يا باشگاه فوتبال مورد علاقه تان. بسياري از برنامه هاي هكر، رمزهاي عبور را با كمك فرهنگ لغت هك مي كنند. فقط چند ساعت طول خواهد كشيد كه با كمك لغات يك فرهنگ لغت، دستيابي به رمز عبور امكان پذير شود.

2.براي رمز عبور خود حداقل از 8 حرف استفاده كنيد:

براي رمز عبوري كه از 4 حرف تشكيل شده است، حدود 45000 حالت وجود دارد. اما براي رمز عبوري كه از 8 حرف و علامتهاي ويژه تشكيل شده است، يك ميليارد حالت مختلف وجود دارد!

3.براي رمز عبور، از حروفي كه در كنار هم قرار گرفته اند استفاده نكنيد!

رمزهاي عبوري مانند “qwert” يا “asdf” ، كار هكرها را براي دستيابي به رمز عبور بسيار آسان مي كند، اين مطلب در تركيب اعداد نيز به همين صورت است؛ مثل ” 12345678 “. در كنار هم قرار گرفتن حروف و يا اعداد، دستيابي به هكرها به رمز عبور شما را بسيار راحت مي كند!

4.براي رمز عبور خود، تركيبي از حروف بزرگ و كوچك يا اعداد و علامتهاي ويژه را انتخاب كنيد.

استفاده از علامتهاي ويژه به تنهايي كافي نيست. 5 درصد همه كاربرها بر اين امر اتفاق نظر دارند كه رمز عبوري مثل Martin! را به كار برند!

5.رمز عبور خود را تا حد امكان جايي ننويسيد

حتي اگر كاغذي كه رمز عبور خود را بر روي آن نوشته ايد، در جاي امني مانند كيف تان باشد، از اين كار اجتناب كنيد. عنوان كاغذي كه رمز عبور خود را بر روي آن نوشته ايد، به هيچ عنوان زير صفحه كليد يا به مانيتور خود نچسبانيد!

6.رمز عبور خود را همواره تغيير دهيد.

هر قدر، مدت زمان استفاده از رمز عبورتان بيشتر باشد، خطر هك شدن شما بيشتر خواهد بود. اداره فناوري اطلاعات آلمان فدرال، توصيه مي كند كه هر 90 روز يكبار رمز عبور خود را تغيير دهيد.

7.رمز عبور خود را در كامپيوتر ذخيره نكنيد!

كامپيوتر قادر است رمز عبور شما را ذخيره كند تا شما مجبور نباشيد هر بار آن را وارد كنيد. با اين حال، كسي كه براي هر بار ورود، احتياج به وارد كردن رمز عبور نداشته باشد، خيلي سريع آن را فراموش مي كند: دقت داشته باشيد كه براي تغيير رمز عبور ، بايد حتماً رمز عبور قبلي را وارد كنيد!

8.رمز عبور خود را به شخص ديگري ندهيد!

اگر از شما تلفني يا با ايميل، رمز عبورتان را خواستند، آن را بازگو نكنيد! هكرها معمولاً خود را به عنوان همكاران شركتهاي بزرگ معرفي مي كنند. اين اشخاص كه خود را سرويس كار كامپيوتر معرفي مي كنند، معمولاً توسط تماس تلفني يا ايميل رمز عبور شما را براي حل مشكل كامپيوترتان طلب مي كنند. ولي هيچ شركت

انواع موتورهاي جستجو:

موتورهاي جستجو را مي توان از جنبه هاي مختلف تقسيم بندي كرد. در اينجا، موتورها را بر اساس شيوه جستجو دسته بندي مي كنيم .

موتورهاي راهنما

(براي جستجو در موضوعهايي كه از قبل در گروههاي مشخص دسته بندي شده اند):

در اين موتورها، جستجو را مي توان به صورت سلسله مراتبي انجام داد،يعني از موضوع كلي ، مثل Artشروع كرده و مرحله به مرحله به موضوع تخصصي مورد نظر مثل Modern Oil Paintingرسيد. مزيت عمده اين نوع موتورها بازيابي دقيق موضوع مورد نيازمي باشد. محدوديت عمده آنها نيز چند مرحله اي بودن و وقت گير بودن آنها است .

اين موتورها عبارتند از:

2) موتورهاي جستجوي كليدواژه اي (براي جستجوي عمومي يك موضوع خاص ):

با تايپ واژه يا عبارت مربوط به موضوع مورد نظر خود در يكي از اين موتورها، همه سايتهاو صفحاتي كه آن موضوع را در بردارند بازيابي مي شود. مزيت عمده اين موتورها سرعت دربازيابي و محدوديت عمده آن ، بازيابي تعداد زيادي منابع بعضاً كم ربط يا نامربوط است .

3) موتورهاي جستجوي مادر يا ابر موتورها (multi engines يا meta search):

اين موتورها در واقع تركيبي از چند موتور هستند كه بطور همزمان به جستجو درباره يك موضوع مي پردازند. بنابراين ، جامعيت زيادي در بازيابي اطلاعات دارند:

4) موتورهاي جستجوي نشاني پست الكترونيكي اشخاص :

اين موتورها قادرند نشاني پست الكترونيكي اشخاص را، در صورتيكه حداقل اطلاعات ازآن اشخاص در دسترس باشد، (مثل نام خانوادگي و يا محل كار)، بازيابي كنند.

5) موتورهاي جستجوي گروههاي بحث الكترونيكي :

برخي از موتورها اختصاصاً گروههاي بحث الكترونيكي در اينترنت را بازيابي مي كنند.

6) موتورهاي جستجوي منابع تصويري - صوتي :

اين موتورها اختصاصاً فايلها و منابع صوتي -تصويري و چند رسانه اي را بازيابي مي كنند:

7) موتورهاي جستجوي نرم افزارهاي قابل انتقال :

كار اين موتورها، جستجوي سايتهايي است كه نرم افزارهاي رايگان را در اختيار مي گذارند:

انواع ديگري از موتورهاي جستجو وجود دارد كه به دليل كاربردهاي اختصاصي از نام بردن آنها صرف نظر مي شود.

ضرورت تحقیقات کاربردی در علوم اسلامی

بی شک در نظام جمهوری اسلامی ایران آنچه بیش از هر امری ضروری به نظر می رسد برقراری ارتباط میان دانش ها و علوم اسلامی با نیازها و چالش های عینی در پیش رو است.

به این معنی که می بایست ما بتوانیم با عرضه حوادث واقعه به منابع غنی اسلامی، پاسخ های متناسب با شرایط زمان و مکان را به دست آورد از این رو کاربردی سازی منابع و معارف اسلامی یکی از رسالت های مهم و تاریخی حوزه های علمیه و دانشگاه های نظام اسلامی است؛ چرا که علوم اسلامی برای تمام ابعاد و ارکان جامعه، توانمندي‌ و قابلیت ارائه تئوری های کاربردی را دارد. ایمان به کارایی اسلام در ارائه یک زندگی سعادتمند بلکه تنها راه زندگی سعادتمندانه و توجه به آرمان‌ها و اصول مورد نظر اسلام در حیات انسان از حیث فردی و جمعی و نگاه به شرایط موجود و عدم مطابقت این آرمان‌ها و اصول با وضعیت فعلی زندگی بشر و نابسامانی‌ها و مشکلات ناشی از آن، ضرورت نگاه به كاربردي كردن علوم اسلامي را دو چندان می کند.

اما اثبات قدرت و كارايي معارف، احكام و احاديث اسلامي و ارائه علوم‌انساني مولد و قابل ارائه نیازمند همت مضاعف و تلاش مضاعف است. به همین دلیل مسئوليت دانشمندان كشور اسلامي براي كاربردي كردن علوم اسلامي مسئولیتی سنگين و بزرگ است. مهندسی ساختارهای صحیح سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی برای جامعه، مهندسی های عمرانی، شهرسازی و معماری و سایر اموری که نیازهای زیستی افراد جامعه را تأمین می‌کند مانند سلامت و بهداشت، تغذیه و … تماماً عرصه هایی هستند که در آن‌ها که باید بر اساس نیاز مسلمانان و جامعه اسلامی و اصول تبیین شده در دانش های اسلامی محض بازطراحی شوند به گونه ای که نیاز یک مسلمان را به بهترین نحو و جامع‌ترین شکل پاسخ دهند.

طي سال هاي اخير، ديدگاه ها و نظريات زيادي در مورد روابط علوم دینی با نیازهای انسانی و اجتماعی ارائه شده است. پراکندگی و تنوع نظريات آنقدر زياد است كه اغلب خوانندگان و استفاده‌كنندگان را دچار سردرگمي مي‌كند. در صورتي كه اگر به دقت و ظرافت به آنها نگاه شود، درك خواهد شد كه عليرغم تنوع و بكار بردن اسامي و فرآيندهاي مختلف، داراي وجوه اشتراك زيادي هستند. شناخت اين وجوه مشترك و گونه‌شناسي آنها همراه با تأسیس ادبیات تحقیق در کاربردی سازی علوم اسلامی مي‌تواند به محققان، مديران، مشاوران، و دانشجویان كمك كند تا به اکتشاف ابعاد کاربردی معارف دینی بپردازند.

از جمله طبقه‌بندي‌هاي رايجي كه در كتب روش تحقيق بسيار تكرار مي‌شود، طبقه‌بندي پژوهش به پژوهش‌هاي بنيادي و كاربردي است.

برخي ملاك اين طبقه‌بندي را هدف دانسته‌اند؛ زيرا مثلاً در پژوهش‌هاي بنيادي، هدف‌، توليد علم و دانش است؛ در حالي كه در پژوهش‌هاي كاربردي هدف، به كاربردن علم و دانش براي حل مسائل و مشكلات عملي مي‌باشد. ولي به نظر مي‌رسد اين طبقه‌بندي نيز به اعتبار نوع مسئله است؛ به اين معنا كه مسئله يا مشكلي كه مورد پژوهش قرار مي‌گيرد به دو دسته تقسيم مي‌شود: يا از مسائل علمي است كه از دل علم و دانش برآمده است يا از مسائل عملي و كاربردي است؛ يعني مسائلي هستند كه از موقعيت‌هاي عملي زندگي برخاسته‌اند. به پژوهشي كه مسئله آن مسئله علمي باشد، «پژوهش بنيادي» گويند.

امروزه در دانش های حوزه دين به ويژه دانش های حوزوی، مسائل مورد پژوهش‌، از نوع پژوهش بنيادي و نظري مي‌باشد؛ زيرا محقق در پژوهش‌هاي معارفي به دنبال توليد علم مي‌باشد نه توليد ابزار.

در مقابل به پژوهش‌هايي كه مسائل آنها مسائل عملي باشد، «پژوهش کاربردي» گويند. نتيجه پژوهش‌هاي گروه اول، توليد دانش پايه در رشته خاص است؛ ولي نتيجه پژوهش‌هاي گروه دوم توليد وسائل و ابزار‌، امكانات و خدمات و در مواردي نيز توليد دانش كاربردي است. نتيجه پژوهش‌هاي گروه دوم، كاربرد فوري و عملي دارد، ولي نتيجه پژوهش گروه اول الزاماً چنين كاربردي ندارد.

تحقیقات کاربردی یکی از مهمترین انوع تحقیق و پژوهش است که در واقع پل ارتباطی میان دانش و جامعه است؛ زیرا پژوهش هاي كاربردي داراي جنبه‌ي عملي و مستقيما متوجه حل مشكلات جامعه و بشريت مي‌باشند. چنانچه روشن است این نوع از تحقیقات بر منطق و روش متفاوت از تحقیقات بنیادی استوار است از این برای کاربردی سازی علوم اسلامی، ابتدا می بایست از مفهوم، مبانی، منطق و روش تحقیقات کاربردی تصور روشن و متمایزی از سایر تحقیقات داشته باشیم تا به صورت منطقی و روشمند وارد این حوزه پژوهشی بشویم.

نکته حائز اهمیت این است که برای تولید علوم کاربردی اسلامی از علوم محض اسلامی برای ایجاد مدینه فاضله اسلامی نیازمند اتخاذ منطق و روش تنسب با مبانی اسلامی است و تا این راه های تعامل علمی و روش های بهینه سازی تحقیقات علمی صورت نگیرد هیچ طرح نویی شکل نمی گیرد و دانش جدیدی تولید نمی شود.

از آنجا که رد يا قبول كردن علوم انساني غربي و روش های تحقیقات آنها به صورت مطلق صحيح نيست، بلكه بايد طي فرآيندي نقص ها و مشكلات آن برطرف شده و براي پيشرفت كشور به كار گرفته شود، و همچنین کلی گویی مشکلی را حل نمی کند، بلکه باید در مصادیق وارد شده و روش های مختلف تحقیق و شاخه های مختلف علوم انسانی به طور جداگانه مورد بررسی قرار بگیرند، شرایط تاریخی و موقعیت استراتژیک مکتب اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران اقتضا می کند که با توجه به مبانی و فلسفه معرفت شناختی و انسان شناسی اسلامی به بررسي منطقي و غربالگري اين روش های تحقیقات کاربردی پرداخته شود و با نقد و ارزیابی مبانی و روش های آنها به منظور شناخت نقاط قوت و مثبت و كنار گذاشتن نكات منفي آنها، بتوان به الگوی متناسب با شرایط جامعه اسلامی ،ایرانی خودمان دست پیدا کنیم تا از این طریق بتوان بر غنای تحقیقات کاربردی علوم اسلامی و روشمندی آنها افزود و در راستای عملیاتی کردن آنها نیز گام برداشته شود.

براساس این دغدغه ها می بایست گروه هایی در حوزه علمیه قم، با هدف تحقیقات کاربردی شکل گیرد تا در راستاي پوشش نيازهاي روش شناختی تحقیقات کاربردی قدم برداشته است. هدف اصلي تأسيس اين گروه ها دستيابي به فهم دقيق و همه جانبه تر و كمك به توليد متون علمي و ادبيات در زمینه تحقیقات كاربردي در راستاي کاربردی سازی علوم اسلامی در سطح حوزه و دانشگاه برای افزايش توانمندي و كارايي علمي دانشمندان و  محققان علوم اسلامي است.

گروه مطالعات دفتر پژوهش های اسلامی

طبقه‌بندی انواع تحقيق بر اساس روش

روش تاريخی (Historical): تحقيق تاريخی شامل مطالعه، درک و شرح رويدادهای گذشته است. هدف از مطالعه تاريخی، رسيدن به نتايجی مربوط به علل، تأثيرات يا روند رويدادهای گذشته است که ممکن است به روشن شدن رويدادهای کنونی و پيش‌بينی وقايع آينده کمک نمايد.

روش توصيفی-کيفی (Descriptive): تحقيق توصيفی آنچه را که هست توصيف و تفسير می‌کند و به شرايط يا روابط موجود، عقايد متداول، فرايندهای جاری، آثار مشهود يا روندهای در حال گسترش توجه دارد. تمرکز آن در درجه اول به زمان حال است، هرچند غالبا رويدادها و آثار گذشته را نيز که به شرايط موجود مربوط می‌شوند مورد بررسی قرار می‌دهد.

روش پيمايشی يا زمينه‌يابی (Survey): پيمايش روشی در تحقيق است که فراتر ازيک فن خاص در گردآوری اطلاعات است و هدف آن اکتشافی، توصيفی يا تبيينی است. هرچند عمدتا در آن از پرسش‌نامه استفاده می‌شود اما ابزار ديگری از قبيل مصاحبه ساختمند، مشاهده و … هم به کار می‌رود.

روش تحليل محتوايی (Content Analysis): تحليل محتوا روشی به منظور دستيابی به ويژگيهای مختلف پيام، ديدگاهها و انديشه‌های فرستنده پيام، علل صدور پيام و آثار پيام است و برای تجزيه و تحليل عينی و منتظم پيامهای مختلفی که از طرق گوناگون مبادله می‌شود به کار می‌رود. آنچه در اين تعريف اهميت دارد شروط عينيت، انتظام و عموميت است. عينيت به اين معنی است که هر مرحله از فرايند پژوهش بايد بر اساس قواعد، احکام و روشهای مشخص انجام گيرد. انتظام به اين معني است که دايره شمول محتوا بايد بر طبق قواعد کاربردی ثابتی مشخص گردد. اين شرط آشکارا، تحليلهايی را که فقط به دنبال جمع‌آوری داده‌های تائيدکننده فرضيه‌های پژوهشگر هستند طرد می‌کند. و عموميت به اين معنيست که يافته‌ها ارتباط نظری با هم داشته باشند، اطلاعات توصيفی صرف درباره محتوا، بدون ارتباط با ديگر ويژگيهای اسناد يا خصوصيات فرستنده و گيرنده پيام، ارزش چندانی ندارد.

تحقيق ميدانی (Field Research): تحقيق ميدانی بيشتر يک جهت‌گيری نسبت به امر تحقيق است تا يک سری روشها و تکنيک‌های کاربردی. روش ميدانی بيشتر شبيه چتری است که دربرگيرنده فعاليتهای هر روش ممکن برای دستيابی به دانسته‌های مورد نظر و فرايندهای تحليل درباره اطلاعات است.

تحقيق موردکاوانه (Case Study): در اين روش با مشاهده تمامی جوانب يک پديده ملموس و بررسی ارتباط آن با ديگر پديده‌هايی که آن را احاطه کرده‌اند، شناختی جامع از آن پديده‌ها فراهم می‌آيد.

پانل (Panel): مطالعات اجتماعی را می‌توان در يک مقطع زمانی و يا در چند مقطع از زمان به انجام رساند. مطالعاتی که در مقاطع زمانی مختلف صورت می‌گيرد را مطالعات طولی می‌خوانند. در اين تحقيقات مخصوصا تأثير عامل زمان مورد سنجش و ارزيابی قرار می‌گيرد و از اين طريق هم دگرگونيهای مرتبط با عقايد، نظرات و حالات و هم تغيير در رفتار، عادات و … سنجيده می‌شود.

تحقيق همبستگی (Correlational Research): در اين نوع تحقيق هدف آن است که مشخص شود آيا رابطه‌ای بين دو يا چند متغير کمی وجود دارد و اگر اين رابطه وجود دارد اندازه و حد آن چقدر است؟ مطالعات همبستگی تعدادی از متغيرهايی را که تصور می‌رود با يک متغير پيچيده عمده مرتبط هستند ارزيابی می‌کند. متغيرهايی که معلوم شود وابستگی زيادی ندارند، حذف شده و مورد بررسی بيشتر قرار نمی‌گيرند و در مورد متغيرهايی که وابستگی زيادی دارند برای تعيين علی بودن اين روابط نياز به مطالعات علی-تطبيقی يا تجربی می‌باشد.

تحقيق علی يا آزمايشی (Experimental Research): برای آگاهی از نوع و جهت رابطه‌، بين متغيرهايی که در تحقيق همبستگی مشخص شده است دارای رابطه هستند، از تحقيق آزمايشی استفاده می‌شود. در اين تحقيقات آزمايش‌کننده در متغيرهای مورد نظر دخل و تصرف کرده و سپس به مشاهده تأثيرات آن در تغييرات متغير وابسته می‌پردازد. همچنين آزمايش‌کننده بايد متغيرهای مربوطه ديگر را هم کنترل کند تا در حدی معقول مطمئن شود که تغييرات حاصله در متغير وابسته در واقع از متغيرهای دخل و تصرف شده ناشی می‌شوند.

گروه مطالعات دفتر پژوهش های اسلامی

روش هاي مطالعه

2. روش تندخواني

تندخواني به تنهايي براي بسياري از مطالب، كافي نيست.

هدف: كسب يك آشنايي كلي با مطالب كتاب از طريق مرور كتاب با سرعتي فوق العاده زياد.

روش تعيين سرعت مطالعه تندخواني: ميانگين كلمات يك صفحه ضربدر تعداد صفحات مطالعه شده را بر زمان مطالعه تقسيم مي كنيم. با اين كار، سرعت مطالعه در دقيقه بدست مي‌آيد.

روش تندخواني: اين روش مبتني بر فن ديد زدن است. ديد زدن مستلزم يك حركت منظم و همراه با ريتم چشم بر روي صفحات است.

تندخواني مطالب آسان ( داستانهاي آسان، مجلات و غيره)

************************************************

روش هاي مطالعه

در اين پست سعي داريم روش هاي مطالعه را به صورت مختصر بيان كنيم؛ اميد آن داريم كه مورد استفاده و تائيد دوستان قرار بگيرد.

1. مطالعه اجمالي

هدف: در يك زمان بسيار كوتاه، يك آشنايي كلي نسبت به مطالعه به دست آيد.

بعد از مطالعه اجمالي بايد بتوانيم:

1. فراز و نشيب‌هاي بحث، سختي و راحتي آن را مشخص كنيم.

2. نوع مطالعه متناسب با متن را تشخيص دهيم.

3. متوجه شويم كه مطالب متن، با اطلاعات قبلي ما چه نسبتي دارد.

4. در مورد متن، آماده هدف گذاري و تصميم گيري شويم.

روش مطالعه اجمالي: اين روش مبتني بر يك روش انتخابي و نمونه گيري از مطالب و عبارات اساسي و كليدي است.

فنون تشكيل دهنده آن: سازماندهي اوليه، تعيين هدف مطالعه، برآورد و شوراي مطالب و زمان مطالعه، طرح سوال

*******************************************

سوال: موضوع يا عنوان تحقيق چگونه تعريف مي‌شود؟

جواب: منظور از تعريف و تبيين موضوع يا عنوان تحقيق اين است كه تعريفي تحليلي از آن را ارئه دهيم.به اين معنا كه تعريف از كتب لغت نباشد بلكه خود موضوع به صورت شفاف و با قيد بيان گردد. به بيان ديگر هدف از تعريف و تبيين همان شفاف سازي، زمينه سازي و اطلاق زدايي مي باشد.

بايد يك محقق موضوع خود را در چند سطر اشاره كند كه در اين تحقيق به دنبال چه چيزهايي است و مي خواهد چه نتايجي را به دست آورد و چه زمينه هايي را مورد بررسي قرار دهد.

همچنين ابعاد عمومي و خصوصي مسئله را بيان نمايد. رمز درست نگاري اين قسمت اين است كه بتواند متغيرهاي موضوع خود را بشناسد و آنها را خوب تعريف كند.

در ضمن علاوه بر تعريف موضوع بايد آن را تبارشناسي كند و در يك جمله يعني بگويد: موضوعش به كدام علم تعلق دارد و در كجاي آن جا گرفته است.

فوايد تبارشناسي:

1. نظم بخشيدن به تحقيق در يك جهت خاص

2. شناخت ريشه موضوع و جايگاه بحث

3. شناخت جايگاه تحقيق و ربط آن به تحقيقات قديم و جلوگيري از تكرار پژوهي

4. بررسي تحقيق در يك مسئله خاص

5. تبارشناسي صحيح منشأ نوآوري مي باشد.