معاونت فرهنگی مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

عبادت و بندگى امام صادق عليه السلام

‏ آنچه از واژه «عبادت» به هنگام استعمال آن فهميده مي شود روزه، نماز و حج و ديگر عبادتهاى بدنى است كه انجام آنها احتياج به قصد قربت دارد و وجود امام صادق عليه السلام از اين حيث زينت بخش عبادت كنندگان مي باشد.

سبط ابن جوزى در «تذكره» مي نويسد: علماى سيره نويس گفته ‏اند او به سبب اشتغال به عبادت و پرستش خدا از رياست‏ طلبى و دنيا خواهى منصرف بوده است.

ابن‏ طلحه در «مطالب السؤل» مي نويسد: امام جعفر بن محمد عليهما السلام صاحب دانشهاى فراوان بود و عبادتهاى زياد انجام مي داد و ذكرها و وردهاى پى در پى مي خواند. او اوقات خويش را به انواع عبادات و نيايشها تقسيم مي كرد.

ابو نعيم اصفهانى در «حيلة الاولياء» مي نويسد: او به عبادت و پرستش خدا رو آورده و در برابر خدا خاضع و خاشع و از رياست رويگردان بود.

مالك بن انس مي گويد: جعفر بن محمد عليهما السلام در يكى از سه حال بود: حالت روزه، نماز و ذكر. او از عابدان بزرگ و زاهد سترگ بود كه از خدا خشيت دارند. يك سال در سفر حج با او همراه بودم، هنگامى كه پس از بستن احرام بر مركب خويش قرار گرفت، تا مي خواست لبيك گويد، صدايش مي بريد و نزديك مي شد كه از مركب پائين افتد.
مالك در ادامه سخنش مي گويد: با فضيلت ‏تر از جعفر بن محمد از جهت دانش، عبادت و نيايش، هيچ چشمى نديده و هيچ گوشى نشنيده و از خاطر احدى نگذشته است .

پس هيچ جاى تعجب نيست كه امام ابو عبدالله عليه السلام با فضيلت‏ ترين مردم باشد از جهت عبادت، زهد وتقوى؛ زيرا حدود بندگى و عبادت هر كس بر پايه ميزان خداشناسى اوست و به مفاد آيه «انّما يخشى اللّه من عباده العلماءُ»، امام صادق عليه السلام كه در مرحله بالائى از علم و عرفان به ساحت الهى بوده، حدود عبادت و بندگى‏اش نيز به همين تناسب بوده است.

منبع: صفحاتي از زندگي امام جعفر صادق عليه السلام، ص322ـ321

پيامك شهادت امام صادق عليه السلام

25 شوال سالروز شهادت جانگداز ششمین اختر تابناک ولایت و امامت، رئیس مذهب تشیع حضرت امام جعفر صادق (عليه السلام) را به محضر مقدس منجی عالم بشریت حضرت ولی عصر (عج) و تمامی مسلمین جهان ، خاصه شیعیان ارادتمند آن امام همام تسلیت و تعزیت عرض می نمایم.

.

.

.

بار دیگر ظالمانه، خیل جلادان شبانه

با دو دست بسته بردند یک غریبی را ز خانه

بار دیگر دست گلچین در مدینه آتش افروخت

بار دیگر آشیانی در میان شعله ها سوخت

داغ یک دسته شقایق، بر دل خونین صادق

بار دیگر شد شکسته حرمت قرآن ناطق

.

.

.

بنال ای دل که در نای زمان، فریاد را کشتند

بهین آموز گار مکتب ارشاد را کشتند

اساتید جهان باید به سوگ علم بنشینند

که در دانشگه هستی، بزرگ استاد را کشتند

.

.

.

داغ صادق شرر سینه ام افروخته کرد

جگرى سوخته یاد از جگر سوخته کرد

آنکه هم ظاهر و هم باطن ما مى داند

با دلش زهر چه کرده است خدا مى داند

.

.

.

سرمایه امروز بقیع، اشک است و اشک. مدینه، جهان را از شیون اکنون خود پر کرده است.

امروز بقیع در لباس سوگ، چکیده اشک‏های غربت شیعیان است و دانش،

بحارالانوار اشکی است که به تمامی برگ‏های زرین احادیث، تسلیت می‏گوید.

كي مي آيي؟

آقايم! در قلب كوچكم باغچه اي ساخته‌ام و هر جمعه گل نرگسي در آن مي‌كارم و با ترنم اشك چشمانم آن را سيراب مي‌كنم؛ تا در هنگام آمدنت نرگس‌ها را سنگ فرش قدومت نمايم.

آقاي من! باغچه‌ام پر شده، نرگس‌ها قد كشيده‌اند، پس … كي مي‌آيي؟

آنان كه عاشقانه به جمكران مقدست قدم مي‌گذارند و دستان خالي شان را به سويت و در تمناي محبتت دراز كرده‌اند، بي‌نصيب نمي‌گذاري. اما آقاي من! من دستان پرم را به سويت دراز مي‌كنم و تو آن را خالي برمي‌گرداني! آخر دستان من پر از تمناي وصال توست … پس كي مي‌ايي؟

خاك جمكرانت از بوسه‌هاي پاي زائرانت كه پابرهنه وارد مي‌شوند، سيراب گشته است. گنبد آبي رنگ مسجدت ديگر نوازش نگاه‌هاي گريان زائرانت را به دستان نوازش‌گر خورشيد نمي‌فروشد.

مهتاب، آن سنگ صبور زائران شب زنده‌دارت شده است. پس كي مي‌آيي؟

آقايم! آخر تا كي بايد دعاهاي فرجم را نذر نگاه‌هايي كنم كه به سوي جمكرانت خيره مانده‌اند؟

تا كي بايد در حسرت غروب جمعه‌ها ثانيه‌ها را خسته كنم؟ حتي نفس‌ها و تيك تاك‌هاي ساعت هم انتظار را فرياد مي‌زنند. پس كي مي‌آيي؟

هر گاه مي‌خواهم از تو بنويسم، ناخودآگاه بغض قلمم مي‌شكند و اشك‌هايش را به من مي‌سپارد تا شايد بتوانم واژه‌ي انتظار را مفهوم دهم؛ اما افسوس كه او هم از خجالت آب مي‌شود، زمان پير شده، قرن عصا به دست گرفته! آقاي من، پس كي مي‌آيي؟

سرورم، آقايم، زودتر بيا، بيا و اين جمعه را آخرين جمعه غيبتت قرار بده.

به قلم: مريم پيرعباسي، طلبه پايه چهارم

***********************************

دست دعا

اي آفريدگار صبح!

در جشن باشكوه روزي كه آغاز مي شود و در تمامي روزهايي كه شيريني نام تو بر لبانم مي نشيند، من عهد ديرينه‌ي خويش را با صاحب صبح و امام عصر تازه مي‌كنم و دست بيعتم را در زلال دستانش معطّر مي‌سازم تا شعر سپيد اين عشق در صحن دلم تكرار شود. طراوت جاري اين عهد و بيعت هرگز از باغ خاطرم بيرون نمي‌رود و پيوسته شال سبز محبتش را بر گردن مي‌نهم تا نوازشگر نشانه‌هاي لرزانم باشد.

خالق مهربانم!

اگر دست تقدير تو، لباس سپيد آخرت را بر تن من پوشاند و درخت زندگي‌ام، تن به خواب زمستاني و ابدي خويش سپرد و ميان من و آن بهار موعود جدايي افتاد، پس در زماني كه سيماي مهربان آن ماه تابان در آسمان چشم مردمان آشكار شد، مرا از محراب قبرم برانگيز و توفيق احرام در صحن و صفايش عنايت كن تا لبيك گويان درگيرد كعبه وجود مقدسش طواف كنم.

اي اجابت كننده هر دعا!

ژنجره قلب منتظران رو به آسمان بيكرانت گشوده است تا به يك اشارت تو، غبار غم و اندوه غيبت از دل‌ها برخيزد و چشم‌ها به تماشاي باران ظهور بنشيند.

خدايا!

شب يلداي هجران را به يمن ظهور ماهِ كاملش، كوتاه كن كه شب پرستان، همچنان چشم بر صبح صادقش بسته‌اند و ما مؤمنان طلوع خورشيدِ جمالش را نزديك مي‌دانيم.

برداشتي از دعاي عهد

به قلم: مریم پیرعباسی، طلبه پایه چهارم

حجب ظلماني بايد رفع شود:

بيداري اول اينست كه در اعتقادات گرفتار اباطيل نباشد از اين خواب بايد بيدار باشد

بيداري دوم اينست كه در ارتباط با اخلاق فاسده مانند كبر و حسد و بخل و بيدار باشد.

بيداري سوم اين است كه در ارتباط با اعمال گرفتار گناهان كبيره نشود و بيداري مي‌خواهد.

بيداري چهارم اين است كه گناه صغيره هم نكند، بيدار مي‌خواهد.

هر كدام از اين بيداري‌ها متعدد است مثلا در مورد كبر بيدار مي‌شود اما در مورد حسد بيدار نشده است

در مورد اعمال هم نسبت به برخي معاصي كبيره ممكن است بيدار باشد نسبت به ديگري نه. نه دروغ مي‌گويد، اما غيبت مي‌كند و همينطور.

حجب نوراني: طاعاتي كه براي دوري از جهنم و رفتن به بهشت انجام شود نه براي خدا

حجب ظلماني ضعيف: از راه حلال ابن البطن و ابن الفرج بودن و ….

منبع: حديث منبر، شيخ رضا استادي

مناجاتی با خدا به زبان انگلیسی با ترجمه فارسی

I Am Thankful
I can see the beauty all around me.
There are those whose world is always dark

خدا را سپاس
من میتونم تمام زيبايي های پیرامونم را ببینم
کسانی هستند که دنیا یشان همیشه تاریک و سیاه هست

I am Thankful…
I can walk.
There are those who have never taken their first step.

خدا را سپاس
من میتونم راه برم … کسانی هستند که هیچوقت نتونسته اند. حتی یک قدم بردارند


I Am Thankful …
My heart can be broken.
There are those who are so hardened they cannot be touched

خدا را سپاس
که دل رئوف و شکننده ای دارم
کسانی هستند که این قدر دلشون سنگ شده که هیچ محبت و
احساسی رو درک نمیکنن


I Am Thankful …
For the opportunity to help others.
There are those who have not been so abundantly blessed as I.

خدا را سپاس
به من این شانس رو دادی که بتونم به دیگران کمک کنم
کسانی هستند که از این نعمت و برکت وافری که به
من داده ای بی بهره اند


I Am Thankful …
I can work.
There are those who have to depend on others for even their most basic needs

من میتونم کار کنم. کسانی هستند که برای رفع کوچکترین
نیازهای روزمره شون هم به دیگران محتاجند

 
I Am Thankful …
I have been loved.
There are those for whom no one has ever cared.

خدا را سپاس
که کسی هست که منو دوست داره
کسانی هستند که بود و نبودشون واسه هیچکس مهم نیست.

روش هاي مطالعه

2. روش تندخواني

تندخواني به تنهايي براي بسياري از مطالب، كافي نيست.

هدف: كسب يك آشنايي كلي با مطالب كتاب از طريق مرور كتاب با سرعتي فوق العاده زياد.

روش تعيين سرعت مطالعه تندخواني: ميانگين كلمات يك صفحه ضربدر تعداد صفحات مطالعه شده را بر زمان مطالعه تقسيم مي كنيم. با اين كار، سرعت مطالعه در دقيقه بدست مي‌آيد.

روش تندخواني: اين روش مبتني بر فن ديد زدن است. ديد زدن مستلزم يك حركت منظم و همراه با ريتم چشم بر روي صفحات است.

تندخواني مطالب آسان ( داستانهاي آسان، مجلات و غيره)

************************************************