معاونت فرهنگی مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

ج) افساد در جامعه دينى‏
بخش سوم از افسادهايى كه رجعت‏ طلبان بنى ‏اميه به وجود آوردند، به حوزه ارتباط حاكمان با مردم مربوط مى ‏شود. پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله وسلم با انقلاب بزرگى كه ايجاد كرده بود، اين ارتباط را بر مبناى خدمت به خلق و حفظ عزّت و كرامت آنان بنا نهاده بود و با مهربانى و به صورتى خيرخواهانه، مشورتى و هدايت‏گر با مردم رفتار مى‏ كرد.
حكومت‏هاى قبل از پيامبر اكرم‏ صلى الله عليه وآله وسلم به دليل تحميلى بودن حاكمان، بر پايه سلطه و سلطنت استوار بودند. اين امر، تنعّم و عيش ‏جويى آنان را به دنبال داشت و حكومت، وسيله‏ اى براى استثمار و استعمار و وصول به مقاصد پست بود. چون اين امور به زيان توده مردم بود، حاكميت نمى ‏توانست در اجراى آن‏ها با خود مردم مشورت كند. از اين رو استبداد حكّام رسم و سنّت جاهلى شده بود.
از سوى ديگر، چون حاكمان جاهلى حكومت را غالباً با تحميل به چنگ مى‏آوردند، هيچ شرط و محدوده ‏اى را براى خود قائل نبودند. از اين رو حكومتى كه مرتجعان اموى در پى رجوع به آن بودند، برپايه سلطه، استعمار، استثمار، استبداد و خودكامگى بى‏ حدّ و حصر استوار بود.
در ارتباط با افسادهايى كه بنى ‏اميه در تعامل مردم و حاكمان به وجود آوردند، امام خمينى ‏قدس سره به موضوعاتى چند اشاره مى ‏كند كه برخى از آن‏ها عبارتند از:

1. نابود كردن عدالت و آزادى‏
«در صدر اسلام پس از رحلت پيغمبر ختمى (مرتبت)، پايه‏ گذار عدالت و آزادى مى ‏رفت كه با كجروى ‏هاى بنى ‏اميه، اسلام در حلقوم ستمكاران فرو رود و عدالت در زير پاى تبهكاران نابود شود…»18
«سيدالشهداء سلام اللّه عليه وقتى مى ‏بيند كه يك حاكم ظالمى، جائرى در بين مردم دارد حكومت مى ‏كند، تصريح مى‏ كند حضرت كه اگر كسى ببيند كه حاكم جائرى در بين مردم حكومت مى ‏كند، ظلم به مردم مى‏ كند…»19
«يزيد يك آدمى بود كه به حسب ظاهر متشبث به اسلام بود… اما از آن طرف معصيت‏كار بود، مخالف سنّت رسول اللّه مى ‏كرد. رسول اللّه سنّتش اين است كه بايد با مردم چه جور عمل بكنند، او خلافش عمل مى‏ كرد. بايد حفظ دماء بشود، دماء مسلمين را مى ‏ريخت. بايد مال مسلمين هدر نرود، او هدر مى‏ داد مال مسلمين را؛ همان شيوه اى كه پدرش معاويه هم داشت…»20

2. استثمار ملت‏
«… سلطان عصرى كه شهادتين را مى‏ داد و مى‏ گفت كه من خليفه پيغمبر هستم. براى اين كه يك آدم قاچاق بود؛ براى اين كه يك آدمى بود كه مى‏خواست اين ملت را استثمار كند. مى‏ خواست بخورد اين ملت را. منافع ملت را مى ‏خواست خودش بخورد و اتباعش بخورند.»21

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5· 6· 7